Αναπηρία ή αναπηριλα;

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ Ο ΝΙΚΟΣ:

Αποφασίζεις να πας θεατρο.
Παίρνεις τηλ. να δεις αν είναι προσβασιμο για αναπηρικά αμαξίδια.
Δυστυχώς -η φωνή είναι πολύ συμπονετική-(για να μην νιώσεις άσχημα) , έχουμε
είσοδο μόνο για αθλητές ορειβασίας που διαθέτει 40 σκαλιά.
Κριμααααααα!! Εχω μάθει να ανεβαίνω μεχρι 25. Φτου!!!!

Αποφασίζεις να πάρεις το λεωφορείο, πηγαίνεις στην στάση, σταματάει μπροστά
σου, κάνεις να μπεις περιμένεις να κατεβεί η βοηθητική ράμπα ακούγεται μια
φωνή «Δυστυχώς -η φωνή είναι πολύ συμπονετική-(για να μην νιώσεις άσχημα) »
είναι χαλασμένη.
Και δεν την φτιαξατε; «Μολις εχτες χαλασε, που να προλαβουμε».
Στην Ελλάδα τα πραγματα μόλις χάλασαν, που να προλάβουν.

Αποφασίζεις να πας διακοπές.
Παίρνεις τηλ. να δεις αν έχουν προσβασιμα δωμάτια για αναπηρικά αμαξίδια.
Δυστυχώς -η φωνή είναι πολύ συμπονετική-(για να μην νιώσεις άσχημα) δεν
έχουμε, αλλά τα φτιάχνουμε για του χρόνου.
¨Η σου λέει «Βεβαίως έχουμε, αλλά η είσοδος  του μπάνιου είναι λίγο στενή»
Και αν θελήσω να κάνω μπάνιο ρωτάω εγώ.
Α! Είναι και αυτό, δεν το έχω σκεφτεί.
Και δεν σας φαίνεται!!!!!

Από το ερώτημα της επικεφαλίδας διαλέγω το πρωτο.
Τουλαχιστον εχεις κατι το οποιο φαίνεται.

Νοσταλγός του βινυλίου

Σήμερα καθόμουν και χάζευα μιά κριτική στο internet σχετικά με το Technical Ecstasy των Black Sabbath και σκεφτόμουν για ακόμα μία φορά, αυτό που νομίζω πως πολλοί εχουμε συζητήσει: τι ωραία φάση που ήταν τότε με τους δίσκους βινυλίου, που έμπαινες με τους φίλους σου στο δισκάδικο και ψάχνατε δίσκους.

Τότε που περίμενες να κυκλοφορήσει νέο άλμπουμ απο το αγαπημένο σου συγκρότημα και είχες μια…γηπεδική αγάπη για κάποιους. Πήγαινε ψηλά στα charts το αγαπημένο σου συγκρότημα ? Χαιρόσουν λές και τραγουδούσες εσύ στον δίσκο. Γράφανε κακές κριτικές για το αγαπημένο σου συγκρότημα ? Τα έπερνες στο κρανίο με τον κριτικό και το ονομά του έμενε για πάντα χαραγμένο στη μνήμη σου.

Τώρα πιά μπερδεύω το ποιο ακριβώς ήταν το πρώτο ροκ άλμπουμ που αγόρασα αλλά δεν εχει σημασία. Θυμάμαι οτι το Technical Ecstasy ισως ηταν το πρώτο ή το δεύτερο.

Είναι κάτι που τα παιδιά σήμερα δεν θα έχουν την ευχαρίστηση να νιώσουν, όπως κι εκείνες τις φοβερές ιστορίες που ακούγονταν  στο δισκάδικα, του στύλ «σε αυτό το άλμπουμ παίζει ενας κιθαρίστας που είχε δύο αριστερά χέρια» ή «ο ντράμμερ δεν έχει χέρια καθόλου» ή ο τραγουδιστής πέρυσι έχει φάει έναν άνθρωπο ζωντανό».

Ξέρετε τώρα, βλακειούλες για τον μύθο…αλλά πέρναγες ώρες ατελείωτες χαμένος στα ράφια με τους δίσκους.

Σήμερα έχω ακούσει «πικ απ έχουμε ένα του πατέρα μου σε μιά γωνιά στο σπίτι» και κάτι τέτοια.

Τα τραγούδια σήμερα «κατεβαίνουν» κατά εκατοντάδες απο το ιντερνετ και η ίδια η μουσική έχει περάσει σε δεύτερο επίπεδο, αφου κανείς δεν προλαβαίνει να την ακούσει με τόσα που κατεβαίνουν αλλα και κανείς δεν προλαβαίνει να την εκτιμήσει. Σημασία έχει το πόσα έχεις κι όχι το τι έχεις.

Είναι ωραίο όμως να μαθαίνεις και τα παρελκόμενα του δίσκου ρε γαμώτο. Νά, όπως το οτι αυτά τα δυό ρομπότ στο εξώφυλλο κάνουν έρωτα, όπως το φαντάστηκαν το 1976 οι άνθρωποι που το σχεδίασαν.

Ακόμα και τα εξώφυλλα των cd σήμερα, κάνουν την δουλειά του γραφίστα να φαίνεται σαν μια μικρή χρωματιστή βλακεία…

Kριση της πολιτικης και η σταση του ΣΥΡΙΖΑ σημερα

Τον τελευταιο καιρο πληθαινουν τα μηνυματα φθορας των κομματων που κυβερνησαν τη χωρα απο  το ’74 και μετα, σε βαθμο τετοιο , που η κοινωνια αμηχανη ταλαντευεται να βρει ισορροπιες σε καινουργια πολιτικα μορφωματα. Η ενισχυση [δημοσκοπικα εστω] του ΣΥΝ δειχνει την ταση της σε ενα καινουργιο πολιτικο υποκειμενο που θα εκπροσωπησει σε καποιο βαθμο την αντιδραση και την απελπισια της. Ο ΣΥΝ πολιτικος σχηματισμος μικρης εμβελειας μεχρι προτινος, κραμα τασεων της αριστερας που προηλθαν απο την επιταχυνομενη καταστροφη των ανατολικων κοινωνιων τοτε, βρισκεται στον »αφρο» της πολιτικης συγκυριας σημερα. Ηδιαχειρηση μιας καταστασης οπου η διεθνης οικονομικη συγκυρια με ορους καταρρευσης πιεζει λαικα στρωματα ενω φθειρει ταχυτατα τα μεσαια , με ταυτοχρονη απαξιωση του ΠΑΣΟΚ στο εσωτερικο τον καθιστουν υπευθυνο για υποχρεωτικα »μεγαλες πολιτικες κινησεις» αν θελει να διατηρησει την δυναμικη του στην κοινωνια.

Αντ’αυτου η [πολιτικη] αμηχανια της ηγεσιας του συνοψιζεται στο αφηρημενο »κυβερνηση της αριστερας». Ο Α. Αλαβανος ευφυης πολιτικος αλλα πολιτικα ανδρωμενος στην »Μπεζνιεφικη περιοδο», αντιλαμβανομενος την προβληματικη του ορου δηλωνει πομπωδως οτι θα »επιταχυνουμε τον πολιτικο χρονο….» [ΕΛ.ΤΥΠΟΣ κυριακης]  για να στηριξει το ιδεολογημα [σαν το »παλλαικο κρατος» του Μπρεζνιεφ ως απαντηση για τον μη μαρασμο του κρατους που ευαγγελιζονταν οι κλασσικοι του Μαρξισμου. Ο ηγετης του ΣΥΡΙΖΑ γνωριζει καλα οτι το ΚΚΕ με αυτη την ηγεσια δεν προκειται ποτε να συμμαχησει μαζι του , η υποθεση ΠΑΣΟΚ, μετα το καζο του’89 ειναι σχεδον απαγορευτικη , οποτε αντι για ιστορικες επιταχυνσεις η εμπλοκητου ως μερος της κρισης εν τελει ειναι μπροστα του.

Κι’ομως, υπαρχουν στην κοινωνια δυναμεις που η συγκυρια μπορει να απελευθερωσει, καινουργιες, παραγωγα της οικονομικης κρισης αρκει να τους μιλησει πειστικα για τις ζωες και το μελλον τους υπερφαλαγγιζοντας τα ηττημενα σοβιετομαοικα »προτυπα» που οδηγησαν με τις »επιταχυνσεις» τους σε ασυλληπτες καταστροφες ανθρωπων και παραγωγης. Τα επομενα χρονια θα κριθει αν ο Α. Αλαβανος ανυψωθει σε σημαντικο ηγετη της Αριστερας η σε απλο θεραποντα των ιδεοληψιων των διαφορων ασημαντων μικροομαδων που αποτελουν τα βαριδια του ΣΥΝ για μια πραγματικα μεγαλη αριστερα. Κοντολογις θα περιπλανηθουν ασκοπως μεχρι την αναρρωση και αναδιαταξη του ΠΑΣΟΚ [2 κομματα ισως] η θα αρπαξουν την ευκαιρια ΤΩΡΑ, αφου χθες ηταν νωρις και αυριο θα ειναι αργα. Οψομεθα…….

στό ίδιο έργο θεατές…

Σας θυμίζει κάτι αυτή η φωτογραφία ; Μας έχει γίνει συνήθεια κάθε καλοκαίρι ;

Το χειρότερο απ όλα είναι στην περιπτώση μας, είναι η απώλεια μνήμης και η συνήθεια. Το κακό με αυτόν τον λαό είναι η ελαστικότητα που διαθέτει σε επίπεδο συλλογικής μνήμης να τα συνηθίζει ολα !

Ο κατάλογος και αυτό το καλοκαίρι θα είναι μακρύς. Τον χορό των μεγάλων καταστροφών άνοιξε η Σκύρος, ακολουθεί η Ρόδος, εχθές η Βαρυπόμπη και το Κρυονέρι με τελικό στόχο οτι δάσος έχει απομείνει στην Πάρνηθα. Θα είμαστε η μόνη χώρα που σε δύο η τρία χρονια το πολύ, θα έχουμε κάψει έναν ολόκληρο Εθνικό δρυμό. Μέσα σε δώδεκα ώρες από τις 6 το πρωί εως τις 6 το απόγευμα είχαν εκδηλωθεί 66 πυρκαγιες !!! Οι τίτλοι σε δελτία ειδήσεων και εφημερίδες….ακριβώς οι ίδιοι…..

ΠΥΡΙΝΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ….ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΣΠΙΤΙΑ….ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΝ…ΣΤΑΧΤΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 10.000 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ ΙΟΥΝΙΟ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΟ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ….ΕΝΤΡΟΜΟΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ….ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗΣ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙ……………

Τα αίτια αυτών των μεγάλων οικολογικών καταστροφών σε όλους μας είναι λίγο η πολύ γνωστά. Ολοι γνωρίζουν, όλοι καταγγέλουν οργανωμένα συμφέροντα, αλλά κανείς δεν είναι ικανός να αντιμετωπίσει το γεγονός οταν συμβεί…..η το καλύτερο…να υπάρχει πρόληψη για να μην συμβεί το γεγονός…γιατί όταν ξεκινήσει είναι πλέον αργά. Ολοι περιμένουν βοήθεια από τους » άλλους » …

Η κυβέρνηση από τις υπηρεσίες του κράτους, οι υπηρεσίες απο τα αρμόδια όργανα, τα αρμόδια όργανα από την τοπική αυτοδιοίκηση, και οι πολίτες από ολους αυτούς μαζί !!! Νομίζω όμως οτι μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν στο ακέραιο οι κοιμώμενες συνειδήσεις των πολιτών.

Για να παραφράσω ενα ρητό….Μην ρωτάς τι μπορεί να κάνει το κράτος για σένα…ρώτα τι μπορείς να κάνεις εσύ για τον εαυτό σου. Μάθε πως μπορείς να προστατέψεις τον εαυτό σου και κατά συνέπεια  το κοινωνικό σύνολο. Δεν μπορείς να τα περιμένεις ολα από το κράτος και εσύ να κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια. Δεν μπορεί να μην οργανώνεσαι…να μην έχεις αντλίες νερού στο σπίτι σου σε περιοχές υψηλού κινδύνου επειδή το κόστος της κατασκευής ειναι υψηλό, δεν μπορείς ολο τον χειμώνα να κοιμάσαι και να μην πιέζεις δυναμικά τον Δήμαρχο η τον κοινοτάρχη να πάρει μέτρα πρόληψης για ενδεχόμενες πυρκαγιές, δεν μπορεί να αφήνεις το χωράφι σου….η την αυλή σου γεμάτο ξερά χόρτα ολο το καλοκαίρι…επειδή βαριέσαι η δεν έχεις χρόνο, δεν δικαιούσαι να μην συμμετέχεις σε εθελοντικές ομάδες πολιτών για την πυρόσβεση….να μην ενημερώνεσαι πως μπορείς να αντιμετωπίσεις τον κίνδυνο…και να τρέχεις με το λάστιχο κάθε καλοκαίρι να σβήνεις την φωτιά στην αυλή σου….δεν μπορείς να μην αυτοοργανώνεσαι σαν πολίτης ενάντια στα εργολαβικά συμφέροντα που θέλουν να κτίσουν ολη την Αττική, και να κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου…..αλλά μια στιγμή…τι λέω ; Αφού εσύ ο ίδιος που κινδυνεύει το σπίτι σου κάθε καλοκαίρι….έχεις ηδη πάρει άδεια με τον γνωστό Ελληνικό τρόπο για να κτίσεις το σπιτάκι σου σε μια αποχαρακτηρισμένη σαν δάσος περιοχή !!! Μήπως λοιπόν και εσύ….συμμετέχεις στο έγκλημα ; Ερήμην η οχι τελικά δεν έχει σημασία.

Μόνη λύση ειναι η κοινωνική ευαισθητοποίηση. Μην περιμένετε τίποτα απο το κράτος…εδώ και αρκετά χρόνια…μερικές εκατονατάδες ίσως…τα συμφέροντα όσων διοικούν η έχουν συναλλαγές υψηλού επιπέδου με το κράτος, και του απλού πολίτη είναι τελείως διαφορετικά πράγματα. Δεν υπάρχει κοινωνικό κράτος στην χώρα μας…ξεχάστε αυτόν τον μύθο…έναν ακόμα…πάρτε την προστασία του συνόλου και την δική σας, στα χέρια σας…κάντε το δικία σας υπόθεση. Ας αναλογιστεί ο καθένας μας το δικό του μερίδιο ευθύνης σαν μέλος της Ελληνικής πολιτείας, και ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε μόνο το μικρό, ιδιοτελές, προσωπικό μας συμφέρον. 

Στο συγκεκριμένο θέμα των πυρκαγιών η καλύτερη λύση είναι η πρόληψη. Μην περιμένετε να ξεσπάσει πυρκαγιά για να την αντιμετωπίσετε με τα κινητά στα χέρια μιλώντας σε κάποιο δελτίο ειδήσεων,  δώστε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας στην κινηματική δράση των πολιτών και των οργανώσεων που είναι ενάντια στα οργανωμένα εργολαβικά οικονομικά συμφέροντα, που υπερασπίζουν τους ανοικτούς δημόσιους χώρους . Ενταχθείτε ξανά στο κοινωνικό σύνολο και αφήστε την τηλεόραση.

Εχουμε υποχρέωση να είμαστε μέρος της λύσης, και οχι του προβλήματος. Δεν θα ζήσουμε μόνο εμείς σε αυτόν τον πλανήτη…έζησαν…και θα ζήσουν και άλλοι μετά από εμάς !

Εβαλε ο διαβολάκος…

Φαίνεται πως η θεία φώτιση σβύνει την ωρα της απάτης.

Δεν εξηγήται αλλιώς το πώς θα μπορούσε να υπάρχει η απαίτηση να μήν κρατούνται οι παπάδες που εχουν καταδικαστεί για κάτι, στις ιδιες φυλακές με τους υπόλοιπους.

Τι καινούργιο φρούτο είναι αυτό ?

Γιατί τότε να κρατούνται με τους υπόλοιπους κρατουμένους οι κουρείς ? οι μανάβηδες ? οι ταχυδρόμοι ? οι αστυνομικοί (ε…αυτό κι αν θα ήταν υπερβολή) και να μην κρατούνται οι παπάδες ? Επειδή έχουν μούσι ? Επειδή ντύνονται πιο εκκεντρικά απο τους άλλους ? Επειδή έχουν γνωστούς σε υψηλές θέσεις ? (τον θεό ας πούμε…)

Ρε σείς, δε πά να δείτε αν ερχόμαστε ?

Θα βουτάτε απο δω κι απο κεί και μετά θα τρέχετε να κλειστήτε σε κάνα μοναστήρι αντι για φυλάκιση ?

Σα να παράγινε το χάλι. Ο ένας βγαίνει απο τη φυλακή γιατι κρατουσε τα λογιστικά βιβλία, ο άλλος δεν θέλει να μπεί καθόλου.

Πλάκα μας κάνετε ? Δε φτάνει που’χετε την «ακρη» για πρώτη θέση στον παράδεισο κι εμείς οι κακομοιρούληδες τον πίνουμε κάθε μέρα, θέλετε να την περνάτε ζάχαρη κι εδώ, στην κόλαση ?

Πατάτε μωρέ ?

Είχαμε τους πολιτικούς που δεν εχουν καμμιά πολιτική ευθύνη, θα’χουμε και τους παπάδες που δεν θα χουν ευθύνει για το που βάζουν τα χέρια τους…

«Η κακιά στιγμή…» και «τον έβαλε ο διάολος και το κανε…δεν φταίει αυτός».

rock n roll swindle

Ηξερα ακριβώς τι θα δω. Ποιός ανόητος άραγε πιστευει οτι ειναι σε θεση να κερδισει την μαχη με τον χρονο; Ποιος πιστευει οτι μετα απο τριαντα χρονια ολα θα ηταν τα ιδια; θα επροκειτο περι ενος εγκληματος της φυσης, αν ολα παρεμεναν ετσι οπως ηταν τοτε. Live fast…die young…ηταν η συνταγη. Τωρα πια εδω και καιρο εχει μετατραπει σε …too old for rock n roll…to young to die. Ποιος απο ολους εμας που ζησαμε τον αποηχο της εκρηξης του punk, πιστευε οτι θα συναντουσε ενα ομοιογενες μουσικο πληθος μεσα σε ενα σταδιο εικοσι πεντε χιλιαδων θεσεων εχοντας απεναντι του το πιο γνωστο punk συγκροτημα του πλανητη. Συνεπως υπηρχε συμφωνια εκ των προτερων…ηρθαμε να σας τα παρουμε – παντα με κομψο τροπο- και…ηρθαμε να σας τα δωσουμε και να αισθανθουμε οτι αφου πληρωνουμε…μπορουμε να κανουμε οτι γουσταρουμε….να ανοιγουμε το κεφαλι του Rotten…γιατι ετσι γουσταρουμε….η μαγκια της φυλης που λεμε…γιατι ειμαστε punks…αλλα στα κρυφα γουσταρουμε και την ροζα του Μητροπανου. Γιατι πρεπει να αποδειξουμε στον καλλιτεχνακο οτι εμεις εδω ξερουμε τι ακριβως ηταν το punk….για αυτο και σου ανοιγουμε το κεφαλι ρε αδελφε…και εσυ…μωκο…πρεπει να εχεις παραμεινει τριαντα χρονια πριν…απαγορευονται οι αλλαγες ρητως.

Ηξερα ακριβως τι θα συναντουσα, ημουνα προετοιμασμενος…για αυτο το απιστευτο συνοθυλευμα πληθους…τυποι με μπλουζες Creator….Metallica…τυποι που λες και μολις ειχαν βγει απο σκυλαδικο με τα rayban κρεμασμενα στην μπλουζα…που ειχαν ερθει για να προστατεψουν την γκομενα τους, που δυστυχως γι αυτους η τυπισα γουσταρει τους pistols, τυποι που καθοντουσαν στις σουιτες του σταδιου Καραισκακη και παρακολουθουσαν την συναυλια απο το κλειστο κυκλωμα τηλεορασης. Διαφοροι περιεργοι που απλως ειχαν βρει εισιτηριο τζαμπα και ειπαν να μην χασουν την ευκαιρια για μια βολτιτσα…και πεντακοσια ατομα που εμειναν απο εξω, περιμενοντας να κανουν ντου για να σπασουν τις πορτες…..ααααααα….ξεχασα και καμια εκατοστη ατομα της Θυρας 7 που πλακωθηκαν με την original γιατι ειχαν δωσει ραντεβου εξω απο το γηπεδο.

Μεσα σε αυτο το απιστετο σκηνικο επαιξαν οι NEW YORK DOLLS και μετα οι SEX PISTOLS, προσπαθωντας να δωσουν στον κοσμο λιγα απο αυτα τα στοιχεια που τους εκαναν διασημους. Στους NEW YORK DOLLS που σημειωτεον μου αρεσαν….αισθανθηκα οπως ακριβως ειχα αισθανθει αρκετα χρονια πριν, με τους δυστυχους τοτε CULT να ανοιγουν συναυλια των METALLICA. Αισθανθηκα θλιψη οπως και τοτε στην Νεα Σμυρνη. Απο εκει και περα ειχα ηδη αποφασισει για την τακτικη που θα ακολουθουσα….εγραψα τον κοσμο γυρω μου εκει που δεν πιανει μελανι, σταματωντας να αναρωτιεμαι για την ομοιογενεια του. Eπρεπε να απολαυσω τον συνονοματο μου. Και τον απολαυσα μεχρι τελικης πτωσεως !!! Δεν με ενδιαφερε κανενας ασχετος…κανενας γνωστης…κανενας…εμεινα μονος μου…..so pretty vacant…εγω και το γκρουπ…ειχα ραντεβου με ενα παιδικο μου μουσικο απωθημενο…και επρεπε να ειναι συνεπης σε αυτο, εστω και χωρις τον τον Sid…που και να ζουσε ακομα…πραγμα δυσκολο…δεν θα επαιζε ποτε σε ενα ανοικτο γηπεδο με την παρουσια ενος τοσο ηλιθιου κοινου.

Και ημουν… in a so preety vacant place !!!

Μας αποχαιρετησαν με το ….Greece…thank you for the myth….και οποιος παρεξηγηθηκε…ας κοιταξει γυρω του….αυτη τη χωρα που ζει διαρκως μεσα σε ενα δανεικο μυθο που αλλοι κατασκευασαν, και εμεις απλα τον πουλαμε για να επιζησουμε…ετσι χωρις καμια ντροπη…χωρις τυψεις…χωρις κανεναν ενδοιασμο….το απολυτο κενο !!!

sex pistols

…καί έρχεται η Σούλα το μεσημέρι και λέει «μας έβγαλα 2 εισητήρια για σέξ μπίστολς σήμερα. θα είναι σούπερ».

«Ρε μωρό, έλεγα μπας και πάμε κανέναν Ψαραντώνη απόψε».

«Οχι, πάμε σεξ μπίστολς, είναι τρομεροί και βρίζουνε και τα σπάνε… το είπε και ο best».

Καραϊσκάκη λοιπόν και βγαίνουν κάτι τυπάδες που δεν κατάλαβα γιατι τους λέγανε «οι κούκλες της νέας υόρκης» και πλακώνονται σε κάτι αμερικανιές και ροκ και δώστου και τα ρέστα, πάντως και γυναίκα στο πάλκο δεν υπήρχε και ηταν και ασχημομούρηδες.

Γυρνάει η Σούλα, μου λέει «ωχ, παίζει ο Mick Jagger μαζί τους, κοίτα !!!» κοιτάω μιά ετσι, έλεγε τον τραγουδιάρη. Ε, του φερνε αλλα πρέπει να’ταν 2-3 χρόνια νεότερος αυτός.

Χτυπάει το κινητό, ο Λουκάς. «Τι έγινε και τα λοιπά, εχω τραπέζι για Καρρά αποψε» του λέω «ασε ρε σκύλο να πούμε, εγω ήρθα να δω τους σεξ μπίστονς», «ποιούς ? » μου λέει «ασε δεν ξέρεις εσυ, θα σου πώ μετά…»

Τελειώνουν αυτοι, μας λένε κιόλας «ευχαριστούμε για όλα την ελλάδα αλλα περισσότερο απο ολα we thank you for the myth».

Λέω, να΄σαι καλά παλικάρι μου…κοίτα να δείς ο μύθος επιτυχία…την μάθανε και οι αμερικανοι την μπύρα.

Περνάει λίγη ώρα, ουτε ενας καναπές να ξαποστάσεις. Ειμασταν και 5 μέτρα απο την σκηνή ? κάπου εκεί… βάλανε και κατι εγγλέζικα εμβατήρια…και βγαίνουν τα άτομα.

Τσακώνει ο παπούλης το μαρκούτσι και να κάτι ουρλιαχτά οτι είναι όμορφος κενός, φορώντας μια άσπρη ρουχαλάρα και το μαλλί όρθιο σα σκατζόχερας. Το πήγαινε το πράγμα πάντως πολύ καλά.

Κάποια στιγμή, σκάει ενα μπουκάλι ανάμεσα σε αυτόν και τον μπουζουξή του και τα πέρνει το άτομο στην κράνα και λέει «you stupid little cunt» και με το δίκιο του κιόλας.

Νά δυο-τρία τραγούδια ακόμα, γυρνάει ο διπλανός μου και πετάει ενα άλλο μπουκάλι και τον πετυχαίνει στο κεφάλι.

Τον πήραν τα ζουμιά τον γέρο.

«Ρε μαλακισμένο» του λέω του πιτσιρικά «μη σε ξαναδώ και πετάξεις τίποτε, σ’έφαγα…55 euro πλερώσαμε» και τό κοψε.

Τσαντίλα όμως ο σεξ μπίστον, πάλι καλά που δεν σταμάτησε και θα ψάχναμε να πάρουμε πίσω τα λεφτά μας.

Καλά περάσαμε λοιπόν, μας πεθάνανε στην ορθοστασία βέβαια αλλα ωραίοι ήτανε, νά’ναι καλά ολοι τους και αμα ξανάρθουνε θα πάρω μαζί μου κανα σκαμπώ γιατί με το μωρό που έχω μπλέξει θα με τραβάει ολο σε κάτι τέτοια ροκάδικα.

Ευτυχώς που ηταν ανοιχτό ενα μαγαζί στην παραλιακή και αλλάξαμε ρούχα στο αυτοκίνητο πριν να πάμε για ενα ποτάκι.

Liverpool Fantasy

Κάποια μέρα, αμέσως μετά την πρώτη επιτυχία των Beatles to 1962, ο John Lennon τσακώνεται με τον Paul McCartney ανοίγει την πόρτα του στούντιο και φέυγει, οδηγώντας το συγκρότημα στην διάλυση. 25 χρόνια αργότερα, το 1987, ο McCartney επιστρέφει απο το Las Vegas οπου εμφανιζόταν ως Paul Montana για να

Liverpool Fantasy

βρεί τον άνεργο Lennon, τον Ιησουίτη παπά George Harrison και τον Ringo Starr (τον οποίο συντηρεί η κομμώτρια γυναίκα του) και να τους πείσει να προσπαθήσουν άλλη μια φορά με τους Beatles σε μιά Αγγλία η οποία κυβερνάται απο ενα φασιστικό καθεστώς (στο οποίο παίρνει μέρος και ο γιός του Lennon, Julian).

Το «Liverpool Fantasy» κυκλοφόρησε το 2003 απο τον Ιρλανδό μουσικό και συγγραφέα Larry Kirwan και ασχολείται με εναν κόσμο στον οποίον οι Beatles δεν θα υπήρχαν όπως τους ξέρουμε.

Γιατί αν αυτό το συγκρότημα δεν άνοιγε τους ορίζωντες αρχικά της αγγλικής νεολαίας για μια πιο αριστερίζουσα σκέψη και εναν προβληματιστό σχετικά με τα στραβά αυτού του κόσμου, ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά σήμερα.

Στην πραγματικότητα, ισως όταν ο συντηρητικός βουλευτής Enoch Powell έβγαλε τον λόγο του «Rivers Of Blood», στο Βρεττανικό κοινοβούλιο το 1968 για εναν φυλετικό πόλεμο, τα λόγια του να έβρισκαν πρόσφορο έδαφος ανάμεσα στους νεαρούς Αγγλους της εποχής αν δεν υπήρχαν οι Beatles.

Η ατμόσφαιρα όμως του Λονδίνου, του «Swinging London» που το 1968 ηταν στα φόρτε του, τον έστειλε στα τελευταία καθίσματα του Κοινοβουλίου για να το βουλώσει όσο κι αν κάποιοι βουλευτές συμφώνησαν με τις απόψεις του.

Βρίσκω λοιπόν, το «Liverpool Fantasy» ενα πολύ ενδιαφέρον και διασκεδαστικό μυθιστόρημα πολιτικο/κοινωνικής φαντασίας το οποίο νομίζω πως έχει κυκλοφορήσει και στα ελληνικά αλλα δυστυχώς μου διαφεύγει ο τίτλος του.

Μπύρα…

Κάνει ζέστη, το ξέρουμε όλοι, αλλά η ζέστη σε αυτή την χώρα δεν δικαιολογεί την συμπεριφορά μερικών ανθρώπων.

Μεσημεράκι, η ξανθιά, με τον γιό της κάτω απο την ομπρέλλα στην παραλία κάνει το ενα τσιγάρο μετά το άλλο και πίνει παγωμένες μπύρες. Αντρας δεν υπάρχει (καρατσεκαρισμένο), βέρα δεν υπάρχει και γενικώς «παίζει» κοιτώντας γύρω.

Σώμα φτιαγμένο στο γυμναστήριο, με ενα ελαφρύ μαύρισμα, πολύ προικισμένη απο την φύση και αρκετά προσκλητική, σηκώνεται, κάνει καμμιά βουτιά, καπνίζει το ενα τσιγάρο πισω απο το άλλο (ακομα και μέσα στη θάλασσα) και μετράς 1,2,3,4…5 μπουκάλια μπύρας. Σεκλέτια λές, νταλκάδες μεγάλοι…

Σε έχει δεί που την κοιτάς και εχεις καταλάβει οτι γουστάρει αλλα είσαι λίγο μπερδεμένος γιατι…ωραία γυναίκα ρε παιδί μου αλλα πολύ τσιγάρο και μπύρα μόνη της μεσημεριάτικα. Ε, οκ, γούστο της να μου πείς.

Τι θα γίνει θα αποφασίσεις τωρα αν σου αρέσει ή οχι ? Θα την κάνεις την κίνηση ?

Κανένα πρόβλημα, μην φοβάσαι καθόλου, θα σε βοηθήσει εκείνη αμέσως.

Το παιδί, γύρω στα 10, κάνει το λάθος και χωρις να το θέλει, χύνει την τελευταία μπύρα πάνω στα τσιγάρα της μαμάς.

Ε, ρε κι αρχίζουν να πέφτουν κάτι σφαλιάρες, κάτι σκαμπίλια (συνοδεύονται απο κοσμιτικά επίθετα)…ένα, δύο, τρία, έγινε η φάτσα του μικρού μπλε μαρέν…

Ζέστη ρε γαμώτο. Πολύ ζέστη. Κι αυτό σου βγάζει μιά ασεξουαλικότητα, μια υστερία…μιά ηλιθιότητα, που δεν σε αφήνει να καταλάβεις πότε γίνεσαι μαλάκας.

Και το χειρότερο είναι που συνεχίζεις να είσαι μαλάκας κι οταν δεν κάνει ζέστη…

από τον βανδαλισμό στην ουτοπία

Συναντήθηκα με τον Φώτη Κουζινό την προηγούμενη εδβομάδα. Μιλήσαμε αρκετές ώρες, για πολιτικά θέματα, για την τέχνη, για την μεγάλη του αγάπη που είναι η παρεμβατική ζωγραφική σε δημόσιους χώρους. Θεωρούμε οτι πρόκειται για μια ιδιαίτερα αξιόλογη προσπάθεια και σας την παρουσιάζουμε…

-Γιατί ξεκίνησες να ζωγραφίζεις. Υπήρχε κάποια αφορμή;

Η προέλευση της ζωγραφικής βρίσκεται σε μια ηλικία που ακόμα δεν αντιλαμβανόμουν τον εαυτό μου

 

-Τι είναι για σένα η ζωγραφική;

Η ζωγραφική είναι ένας τρόπος για να αντιλαμβάνομαι τη ροή της ζωής μου

 

 

 

 

-Τι θες να πετύχεις μέσα από την ζωγραφική;

Μέσω της ζωγραφικής προσπαθώ να καταλάβω την τελειότητα

-Ποιος πιστεύεις ότι πρέπει να είναι ο ρόλος της στο μέλλον;

η αισθητική θα έπρεπε να είναι πολύ περισσότερο σημαντική στην καθημερινή ζωή.

Να καθορίζει την ηθική

 

-Είσαι ικανοποιημένος από την κατάσταση της στην Ελλάδα σήμερα;
Στην πόλη που ζω, δεν ασχολούνται με την θεωρεία και την εφαρμογή της αισθητικής.

Οι προτεραιότητες που έχουν οι κάτοικοι, και η χρήση που της κάνουν διαμορφώνουν μια άσχημη και αποπνικτική ατμόσφαιρα.

Άλλες πόλεις, της επαρχίας και των νησιών  διατηρούν μια όμορφη παραδοσιακή αρχιτεκτονική και αισθητική

-Ποια είναι η ιδανική κατάσταση μυαλού για έναν καλλιτέχνη;

Η ιδανική κατάσταση μου θα είναι όταν θα καταφέρω να αντλήσω από μέσα μου όλη την ενέργεια που γεννιέται κ θα την διαμορφώσω κ θα την διοχετεύσω στις διαδρομές που δημιουργούν έργο

 

 

 

-Ποια είναι η μέθοδός σου στην ζωγραφική;

είναι διάφορες οι τεχνοτροπίες που ζωγραφίζω.

Προσπαθώ να κάνω διαφορετικές χρήσεις των χρωμάτων και των σχημάτων, μέχρι να εξαντλήσω όλες τις δυνατότητες της ζωγραφικής. 

Θέλω να εξελίξω μια τεχνοτροπία η οποία στο τέλος θα με χαρακτηρίζει.

Η μέθοδος όπου μια ιδέα από σκέψη θα φτάσει να γίνει πράξη, καθορίζεται από τις συνθήκες που μεσολαβούν στην διαδρομή της υλοποίησης.

Υπάρχουν ιδέες που δεν μπορούν να γίνουν πράξη γιατί δεν υπάρχει τρόπος προς το παρόν, όπως βέβαια, υπάρχουν και ιδέες που ζητούνται και απορροφούνται άμεσα, από την πράξη.

-Τι θα ήσουν αν δεν ζωγράφιζες;
Η ζωγραφική ήταν πάντα η καλύτερη μου φίλη.

Αυτή που έμενε δίπλα μου σε κάθε δυσκολία που έχω βρεθεί.

Αυτή που δίνει αιτία και στέγη στις καταιγίδες της ύπαρξης μου.

Αυτή που γεμίζει την άδειες ώρες της ζωής μου.

Είναι η γλώσσα μου για να επικοινωνήσω με τους γύρω μου.

Είναι η άμυνα και η επίθεση της συμπεριφοράς μου, είναι ο μηχανισμός μου για να κερδίζω το ενδιαφέρον.

Εάν δεν είχα αυτή την ικανότητα θα ήμουν ένας παρανοϊκός

 

–Ποιες είναι οι επιρροές σου (όχι απαραίτητα ζωγράφοι);

Επιρροές μου είναι από το κίνημα του DADA

 

 

 

-Ποια είναι η πολιτική διάσταση της ζωγραφικής σου;

Πολιτική αισθητική.

Ατελείωτες θεωρίες, γράφτηκαν αντίστοιχα, για κάθε τόπο και κάθε χρονική περίοδο.

Πολιτικοποίηση της αισθητικής, ολοκληρωτικά καθεστώτα, φανατισμένες θεωρητικοί που προσπάθησαν να ορίσουν την ποιότητα της κοινωνίας που ονειρεύτηκαν. 

Η αισθητική θα πρέπει να συνυπάρχει με τις ανάγκες και τα ζητούμενα της εκάστοτε κοινωνίας.

Δεν θα ήθελα να φτιάχνω κάτι που δεν θα έχει σημασία για τους γύρω μου.