Βιογραφικό του Charles Manson

Γεννημένος το 1934 στο Οχάιο, αγνώστου πατρός, με την μάνα του να τον πουλάει σε μιά άτεκνη γκαρσόνα για λίγη μπύρα και τον θείο του να τον πέρνει πίσω λίγες μέρες αργότερα, ο Charles Manson βρίσκεται απο το 1969 στην φυλακή για την εκτέλεση απο 4 άτομα, κατόπιν διαταγών του, της Sharon Tate, του αγέννητου μωρού της και τεσσάρων φίλων της, ενώ την επόμενη μέρα εκτέλεσαν το ζεύγος LaBianca.

Ο Manson μεγάλωσε μπαινοβγαίνοντας στη φυλακή για μικροεγκλήματα ωσπου, έχοντας μια παράξενη θεωρία σχετικά με εναν «φυλετικό πόλεμο» τον οποίο επικεφαλιδικά ονόμαζε Helter Skelter, δημιούργησε μια κοινοβιακή ομάδα 30-40 ατόμων, κυρίως κοριτσιών, την οποία ονόμασε Family.

Αν και το όνομά του μετά απο αυτά τα φριχτά εγκλήματα συνδιάστηκε με χαρακτηρισμούς όπως «Αντίχριστος» κλπ κλπ ο ίδιος έχει κυκλοφορήσει τουλάχιστον 2 μεγάλους δίσκους μέσα απο την φυλακή, με τραγούδια του και διασκευές τραγουδιών των Beatles, ενω το όνομά του συνεχίζει να ταράζει την αμερικάνικη κοινωνία στο άκουσμά του.

Βιβλία, ντοκυμαντέρ, άπειρες ώρες συζητήσεων, έγιναν με θέμα τους ανεξήγητους αυτους φόνους, καθώς καί άλλους για τους οποίους τα μέλη της Family κρίθηκαν ύποπτα όσο και για την αινιγματική προσωπικότητα του Charles Manson. Ολοι καταδικάστηκαν αρχικά για την εσχάτη των ποινών αλλά το 1972 το ανώτατο δικαστήριο κατήργησε την θανατική ποινή στην πολιτεία της Καλιφόρνια και η ποινή έγινε ισόβια.

Ο Manson εκτίει σήμερα την ποινή του στις φυλακές Corcoran.

Art Brut-Η Τέχνη Του Περιθωρίου

Μιλούσα με έναν φίλο σήμερα ο οποίος μου ανέφερε τον Adolf Wolfli και τον Henry Darger, τα έργα τους και την Art Brut ή Τέχνη του Περιθωρίου.

Η Τέχνη του Περιθωρίου έχει να κάνει με καλλιτεχνικά έργα τα οποία έχουν δημιουργηθεί απο ανθρώπους που δεν είχαν επαφές με τους «καλλιτεχνικούς κύκλους».

Ο Ελβετός Adolf Wolfli (1864-1930) ήταν ο πρώτος που έγινε γνωστός ως καλλιτέχνης του περιθωρίου και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ως έγκλειστος φρενοκομείου (η φωτο δίπλα είναι έργο του) μετα απο διάγνωση σχιζοφρένειας (είχε συλληφθεί δύο φορές για σεξουαλική παρενόχληση αγοριών). Ο Andre Breton  τον τοποθέτησε ανάμεσα στους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα. Η αυτοβιογραφία του Wolfli ξεπερνά τις 25.000 σελίδες και τις 1.600 εικόνες στις οποίες μπερδεύονται πραγματικά περιστατικά και φανταστικές ιστορίες διακοσμημένα με μουσικές νότες τις οποίες διάβαζε και έπαιζε με μια χάρτινη τρομπέτα ενω ενας σημαντικός αριθμός Γερμανών συνθετών τα έχουν κυκλοφορήσει σε δίσκους τους.

The Adolf Wolfli Foundation: http://www.adolfwoelfli.ch/index.php?c=e&level=17&sublevel=0

 Ο Αμερικανός Henry Darger (1892-1973) ζούσε στο Σικάγο δουλεύοντας ως επιστάτης αλλά έγινε διάσημος μετά τον θάνατό του οταν ανακαλύφθηκε στο διαμέρισμά του ένα χειρόγραφό του, 15.143 σελίδων, στο οποίο αφηγούνταν τις ιστορίες των φανταστικών ηρωίδων, Vivian Girls, με κείμενα αλλά και με εικόνες ζωγραφισμένες με νερομπογιές.

Εζησε με τον πατέρα του μεχρι το 1905, οπότε και έμεινε ορφανός, για να εγκλειστεί σε ίδρυμα ως καθυστερημένος μετά απο μία διαγνωση «οτι η καρδιά του δεν ήταν στην σωστή θέση» ενω μια άλλη διαγνωση έλεγε απλά «αυνανισμός»…(οκευ…ωραία χρόνια τότε…) Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έκανε θορύβους (κάτι ανάλογο με το σύνδρομο Touret) που ενοχλούσαν τους γύρω του. Λόγω των άσχημων συνθηκών και των βασανιστηρίων στο ίδρυμα, ο Henry κατάφερε να δραπετεύσει και να πιάσει δουλειά σε ένα νοσοκομείο στο οποίο θα εργαζόταν για τα επόμενα 50 χρόνια. Κατά τα άλλα, πήγαινε έως και 5 φορές στην εκκλησία κάθε μέρα, ενω μάζευε και αποθήκευε πράγματα απο τα σκουπίδια.

Τα Vivian Girls, απο το πιο γνωστό βιβλίο του In The Realms Of The Unreal, ζούν σε έναν μεγάλο πλανήτη γύρω απο τον οποίο περιστρέφεται η Γή και κατοικείται απο Χριστιανούς (κυρίως Καθολικούς). Τα κορίτσια πέρνουν μέρος στην εξέγερση εναντίον του καθεστώτος της παιδικής σκλαβιάς (ο ιδιος ονειρευόταν να κάνει ένα ίδρυμα προστασίας παιδιών) και καταλήγει σε εναν περίπλοκο μύθο. Στην αυτοβιογραφία του, The History Of My Life, αναφέρει πως άρχισε να γράφει τα Vivian Girls οταν έχασε το απόκομα της εφημερίδας με την φωτογραφία της πεντάχρονης Elsie Paroubek η οποία στραγγαλίστηκε και ο δολοφόνος της δεν βρέθηκε ποτέ. (O ψυχαναλυτής John McGregor, βασισμένος στις βίαιες απεικονίσεις που ζωγράφιζε στα βιβλία του ο Darger, ισχυρίστηκε πως εαν ο Darger δεν  ήταν ο δολοφόνος της Paroubek, τότε είχε το μυαλό ενός serial killer). 

Η συνέχεια αυτού του βιβλίου ήταν 10.000 χειρόγραφες σελίδες με τίτλο Crazy House: Further Adventures in Chicago, η ιστορία ενός στοιχειωμένου σπιτιού που κατοικείται απο φαντάσματα ή δαίμονες και έχει δική του συνείδηση, στο οποίο χάνονται κάποια παιδιά για να βρεθούν αργότερα άγρια δολοφονημένα.

Στο Παζάρι Τέχνης Του Περθωρίου Της Νεας Υόρκης που διοργανώνεται κάθε Γενάρη, τα έργα του είναι απο τα πιό ακριβά. Ο ίδιος, έγινε γνωστός χάριν στις προσπάθειες των ανθρώπων που τον γνώριζαν, ωστε να περισωθεί το έργο του.

Περισσότερα εδω: http://www.saraayers.com/darger.htm

οι απεικονίσεις του: http://www.hammergallery.com/Artists/darger/Darger.htm

πρέπει να το δείς…nr 2

Μία καταπληκτική δημιουργία απο τον Γεωργιανό τραγουδιστή  Dato (David Khujadze) και την Ilana Yahav.

Ο Dato είναι γνωστός στην Ρωσσία και το Ισραήλ ενω το τραγούδι του αυτό είναι απο το άλμπουμ του Sand Dreams που κυκλοφόρησε το 2005, ενω αυτό εδω το βίντεο πήρε μέρος, εκτός συναγωνισμού, στο φεστιβάλ των Καννών και της Νέας Υόρκης .

H Ilana Yahav είναι μιά πολύπλευρη καλλιτέχνιδα η οποία ασχολείται κυρίως με γλυπτική και τέχνες τριών διαστάσεων.

Ζωγραφίζει χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά της μόνο, κάνοντάς τα, να χορεύουν μέσα στην άμμο που είναι απλωμένη πάνω σε ένα φωτισμένο τζάμι, σχηματίζοντας εικόνες.

…πήγε στην κούλουρη…

Ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας L. Ron Hubbard έγραψε αρκετά βιβλία (το Buttlefield Earth έγινε ταινία με τον Travolta) στη διάρκεια της δεκαετίας του 40 συνεργάστηκε πάνω σε θέματα πρακτικής της μαγείας με τον συνεργάτη του Aleister Crowley, Jack Parsons και δημιούργησε το 1953 την εκκλησίας της Σαϊεντολογίας στην οποία έχουν προσχωρήσει πολλοί…

Με αρκετή επιστημονική φαντασία, μπορείτε να βγάλετε τα συμπεράσματα σας για πολλές γνωστές θρησκείες…

Γράφω όμως ορμώμενος απο τον θάνατο στις 11 Αυγούστου ενος μεγάλου μουσικού και αφοσιωμένου Σαϊεντολόγου, του Isaac Hayes (το παραπάνω βιντεάκι έγινε λόγος να διαμαρτυρηθεί ο Hayes στους δημιουργούς του South Park γιατί έκρινε πως επιτέθηκαν στους Σαϊεντολόγους – λόγω Cruise και Travolta.

Σύμφωνα με την Σαϊεντολογία η ανθρώπινη ψυχή ειναι μια αθάνατη πνευματική οντότητα (ονομάζεται thetan απο το ελληνικό γράμμα «θ») η οποία χρησιμοποιεί το σώμα ως δοχείο μέχρι αυτό να πεθάνει και το thetan να αναγεννηθεί σε ενα άλλο σώμα χωρίς να υπάρχει κάποιο σύστημα δικαιοσύνης ανάλογα με τις πράξεις σου σε αυτή την ζωή όπως γίνεται με τον Βουδισμό και τον Ινδουισμό. Εδω, είναι κάτι εντελώς «μηχανικό». Πεθαίνεις και μετά ξαναγεννιέσαι με ενα άλλο σώμα.

Υπάρχει όμως μια πνευματική διεργασία στην οποία προς το τέλος της ζωής, πρέπει να απορριφθούν ολες οι κακές και τραυματικές εμπειρίες ετούτης της ζωής (ονομάζονται engrams, προφανως εγγράματα) για να προχωρήσει το πνεύμα προς την «Γέφυρα της απόλυτης Ελευθερίας».

Εδω θα βρήτε εναν πολύτιμο πίνακα για να προχωρήσει και το δικό σας πνεύμα : http://www.whatisscientology.org/html/Part02/Chp06/pg0181_1.html

Σύμφωνα με το επίσημο πριοδικό των σαϊεντολόγων, Celebrity, ο Hayes καθάρισε απο τα engrams κλπ κλπ το 2002…

Τώρα, αν ο Hayes και ο Tom Cruise, o Travolta, η κόρη και η γυναίκα του Presley, η Courtney Love, ο Chick Corea και τόσοι άλλοι εχουν δίκιο να πιστεύουν την θεωρία αυτού του τύπου που δήλωσε σε μια ομιλία του στην δεκαετία του 50 οτι «…η ψυχή οταν το σώμα πεθαίνει, προσεδαφίζεται στον πλανήτη Αφροδίτη οπου την γεμίζουν ψέματα και την βάζουν σε μια κάψουλα στέλνοντας την πίσω στη Γη για να ξαναγεννηθεί…» τότε τα πράγματα είναι πολύ βολικά για όλους μας. Γιατι κάνεις οτι κάνεις σε αυτή την ζωή και μετα…τσούπ…είσαι άλλος.

Με πιανjεις ?

The drugs don’t work…

Τα πρώτα 150 κιλά στο αρασέ, τα σήκωσα με άνεση (δεν ήθελα να δώσω την ευκαιρία για σχόλια…) Στα 500 σταμάτησα όταν μου εκαναν νόημα οι κριτές… Ξαφνικά άκουσα ένα «μπάμ» και άρχισα να τρέχω. Πέρασα την πρώτη μαύρη αθλήτρια, έναν κινέζο αθλητή, έπιασα την πρώτη θέση και με την φόρα που είχα πήδηξα στο σκάμα ξεπερνώντας τα 19 μέτρα και φτάνωντας δίπλα στα ακόντια. Αρπαξα ένα και το πέταξα. Κάρφωσε έναν θεατή στην απέναντι κερκίδα…δεν το ήθελα…έτρεξα προς το μέρος του…ξανάκουσα το «μπάμ» και βούτηξα. Το νερό ήταν δροσερό και ένιωθα τους μυς μου να πονούν απο την υπερπροσπάθεια. Μετά απο 22 γύρους με βοήθησαν να βγώ απο την πισίνα και με ένα απαλό χτύπημα στα μαλακά, βρέθηκα με μιά πορτοκαλί μπάλα στα χέρια. Πήδηξα (κάπως άτσαλα μπορώ να πώ, γιάτί βρέθηκα πιο ψηλά απο την μπασκέτα) καί κάρφωσα. Ο κόσμος με αποθέωσε καθώς έφαγα ενα κομμάτι απο την αγαπημένη μου σοκολάτα που έχω πάντα στο σλιπάκι μου. Μέ έπιασε πάλι η φαγούρα και πήδηξα πάνω σε ένα άλογο. Κάποιος μου φώναξε «χρειάζεσαι στολή ιππασίας, μην πάς με μαγιό» αλλα είπα «χέστον». Το άλογο έκανε να πηδήξει ένα εμπόδιο με το ζόρι. Ο χρόνος πέρναγε. Ξεκαβάλησα, το άρπαξα στους ώμους μου κι άρχισα να πηδάω εγώ τα εμπόδια. Στον τερματισμό το άφησα κάτω. Είχαμε νικήσει. Εκανα την χώρα μου περήφανη. Τον προπονητή μου. Τον χορηγό μου.

Ζήσαμε μια υπέροχη ζωή απο εκείνη την ημέρα.

Βόλτες, εκδρομές…τηλεόραση το βράδυ…οικογενειακά πράγματα…φαί, σέξ…σήμερα έχουμε δυό μικρά. Τον αγαπώ παρα πολύ. Είναι το καλύτερο άλογο στον κόσμο. Εκείνος δουλεύει ολη μέρα τραβώντας καροτσάκια με τουρίστες στο Ζάπειο (ο καροτσέρης ηταν φίλος του πατέρα μου και η δουλειά βρέθηκε εύκολα) για μιά χουφτα σανό…αλλά…αγαπιόμαστε και τα φέρνουμε βόλτα.

Ε, κι εγω βγάζω μερικά λεφτά παλεύοντας στο τσίρκο με την αρκούδα, αλλα δεν λείπει τίποτα απο τα δυό πουλαράκια μας.

 

 

 

 

Η γελοιογραφεία ανήκει στον Clay Bennett

Χαζοί αμερικάνικοι νόμοι

Ε, κάνει και λίγη ζέστη, είναι και καλοκαίρι και σκέφτηκα να διασκεδάσω λίγο διαβάζοντας παλιούς χαζούς νόμους της Μασσαχουσέττης οι οποίοι στα βιβλία ισχύουν ακόμα, αλλα όπως θα δείτε είναι τόσο αστείοι που δεν θα μπορούσαν να ισχύουν σήμερα… (θέλω να πιστεύω) Δίνουν όμως μια ιδέα σχετικά με το τι συνέβαινε τα παλιά εκείνα χρόνια στο Αμέρικα. Τα βάζω χωρίς προτεραιότητα:

1. All men must carry a rifle to church on Sunday. (Γιατί ποτέ δεν ξέρεις τί μπορεί να συμβεί και ποιόν θα συναντήσεις Κυριακάτικα στην εκκλησία…ή μπορεί να πεί ο παπάς καμμιά χοντράδα…)

2. Its illigal to go to bed without first having a full bath. (Ξεχάστε τα «θα πλυθώ αύριο» και τα ρέστα γιατί εκεί που κοιμάστε μπορεί ο/η σύντροφός σας να καλέσει την αστυνομία και…Γκουαντάναμο here I come)

3. Snoring is prohibited unless all bedroom windows are closed and securely locked. (Χα…ξέρω πολύ κόσμο που θα την πάταγε. Ροχαλίζεις φιλαράκο ? Κλειδώσου μέσα γιατι αλλιώς σε έσκισα)

4. A woman can not be on top in sexual activities. (Αυτά είναι. Ο νόμος που άλλαξε τον κόσμο. Οχι η γυναίκα απο πάνω. Και που θα το ξέρουν αυτοί δηλαδή ? Τουλάχιστον γίνεται να μην φοράει ρούχα ?)

5. No gorilla is allowed in the back seat of any car. (Ε, τα λέω εγω αλλά εσεις εκει !!! Βάζετε τους γορίλλες και κάθονται συνέχεια πίσω. Αφού το έχουμε πεί, τους πειράζει το αυτοκίνητο στο στομάχι.)

6. Quakers and witches are banned. («Τι επαγγέλεσθαι ?», «Μάγισσα», «Αχχχ λυπάμαι πολύ, δεν μπορείτε να μπείτε σε αυτην την πολιτεία». Στην συγκεκριμένη πολιτεία υπάρχει το Σάλεμ, σε όσους λέει κάτι αυτό σχετικά με μάγισσες…Κι εσυ βρε κουακέρο που πας ? )

7. Public boxing matches are not allowed. (Ε, με τέτοιους νόμους φαντάσου τι ξύλο έπεφτε. Ο ένας γείτονας έλεγε πως είσαι μάγος, ο άλλος οτι ροχαλίζεις, ο τρίτος οτι είδε την γυναίκα σου απο πάνω σου…τσ τσ τσ)

8. Taxi drivers are prohibited from making love in the front seat of their taxi during their swifts. (Οχι που νομίζατε πως είναι μόνο λόγια οι ταξιτζήδες. Μέχρι και νόμος έχει βγεί να μην πηδάνε οταν οδηγάνε. Τέλος πάντων, τουλάχιστον οχι στο μπροστινό κάθισμα… Αλλα, να ρωτήσω, στο πίσω κάθισμα, που επιτρέπεται, ποιός θα είναι απο πάνω ?)

9. At a wake, mourners may eat no more than three sandwiches. (Να το εξηγήσω αυτο: οι μοιρολογίστρες να μην τρώνε πάνω απο 3 σάντουιτς στην ολονυχτία. Ωω ρε μάσα…»πέθανε ο Θωμάς της Σούλας, πάμε να τον κλάψουμε ? θα έχει σαντουιτς με τονοσαλάτα»…»αχ μωρε και ήταν τοσο καλός άνθρωπας…σνιφ»)

Μετά απ όλα αυτά νομίζω πως θα συμφωνήεσετε όλοι οτι…τα έπαιρνε κι ο νομοθέτης τα ναρκωτικά του…

ανθρωποφαγια…

 

 

ΟΙ  ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ  ευχαριστουν πολυ τον soloup για την αδεια που μας εδωσε να αναδημοσιευσουμε την δουλεια του απο το περιοδικο ΓΑΛΕΡΑ τευχος Αυγουστου.

Θεωρουμε οτι προκειται περι ενος ιδιαιτερα αληθινου comic….με εντονα τα στοιχεια της πεινας…….Προσοχη….κυκλοφορουν αναμεσα μας….ειναι ανθρωποφαγοι…ας τους απομονωσουμε και ας τους πολεμησουμε !

                                                 http://www.soloup.gr/

                                                      

Iron Maiden και απο δω παν’ κι άλλοι…

Επειδή οι Iron Maiden εχουν έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα (δεν τους έχω δεί, δεν είναι του γούστου μου) και δεν το έχουν πιάσει το νόημα, κάποιοι είπαν να τους αφήσουν την συναυλία του προηγούμενου Σαββάτου αξέχαστη.

Ετσι λοιπόν, έκλεψαν την κιθάρα του Adrian Smith μετά την συναυλία και το νέο φιγουράρει πρώτη μούρη στην αγγλική Telegraph.

Τώρα, πώς γίνεται να νομίζεις οτι θα μεταπωλήσεις μια κιθάρα που είναι μοναδικό κομμάτι και φέρει και την υπογραφή του ιδιοκτήτη της (για τον οποίον σχεδιάστηκε) φαίνεται πως δεν το είχες σκεφτεί…

Ούτε βέβαια φαίνεται να αγαπάς το συγκρότημα αλλά και μιάς και την είδες εκεί είπες να μάθουνε οτι είσαι και λίγο ξεφτίλας.

Γεγονός είναι πως συμβάλουμε όπως μπορούμε, πετώντας μπουκάλια, ανοίγωντας κεφάλια, κλέβοντας πράγματα κλπ ώστε να συντηρούμε το κακό όνομα που με τόσο κόπο αποκτήσαμε.

Το έχουμε χοντρύνει κιόλας τώρα τελευταία με την ιστορία του άτυχου Αυστραλού πιτσιρικά στη Μύκονο.

Δεν αισθάνομαι και πολύ περήφανος τωρα τελευταία..

Ισως φταίνε οι γυμνοί εγγλέζοι που βγάζουν τα μάτια τους στα νησιά μας (που στο κάτω-κάτω γι αυτό ακριβώς τους καλέσαμε…)

Αϊντε απο δω ρε…

αλλος για Πεκινοοοοο ;;;;;;

 

Με πληθυσμο γυρω στο Εναμιση δισεκατομμυριο ανθρωπους η ΚΙΝΑ εφθασε ηδη στην τριτη θεση της παγκοσμιας οικονομιας. Εχει φθασει ηδη την Γερμανια, το 2015 θα εχει προσπερασει την Ιαπωνια, και το 2050 θα εχει φθασει τις ΗΠΑ. Το συγκεκριμενο οικονομικο » θαυμα» ομως εχει και αρκετες αθεατες πλευρες, οπως η καταπατηση των ανθρωπινων δικαιωματων. Η πιο αθεατη απο ολες.

Στην Κινα καθε χρονο εκτελουνται 7.000 θανατικες ποινες τον χρονο, το 80% του συνολικου αριθμου εκτελεσεων ανα τον κοσμο. Βρισκεται στην εκτη θεση παγκοσμιως με βαση τον αριθμο των εκατομμυριουχων σε δολαρια. Υπαρχουν 250.000 εκατομμυριουχοι…ενω ο αριθμος των δισεκατομμυριουχων αυξανει με αλματωδεις ρυθμους. Παραλληλα ομως υπαρχει και ενας αριθμος γυρω στο ενα δισεκατομμυριο κοσμος, οι οποιοι ζουν στο οριο της φτωχειας. Περιπου το 47% του πληθυσμου ζουν με ενα εως και δυο ευρω την ημερα. Υπαρχει μια τεραστια στρατια εργατων που προμηθευουν ολο τον πλανητη με φθηνα καταναλωτικα προιοντα, οι οποιοι εργαζονται 60-70 ωρες την εβδομαδα και κερδιζουν περιπου οσο ειναι ο μισος βασικος μισθος.

Καθε χρονο υπαρχουν 15.000 εργατες νεκροι απο εργατικα ατυχηματα, οι απεργιες αυξανονται, οι αγροτικες εξεργεσεις επαναλαμβανονται, οπως και τα σκανδαλα γυρω απο την παρανομη παιδικη εργασια. Ο πληθωρισμος τον Μαιο εκλεισε στο 7,7% ενω στα πλατια λαικα στρωματα το βιοτικο τους επιπεδο χαμηλωνει συνεχως.

Σε ολα αυτα προσθεστε και τις δηλωσεις του υπουργου περιβαλλοντος της χωρας ….οτι οι 5 απο τις 10 πιο μολυσμενες πολεις του πλανητη βρισκονται στην Κινα.

» Οξινες βροχες πεφτουν στο ενα τριτο των εδαφων μας, Το μισο νερο των επτα μεγαλυτερων ποταμων ειναι αχρηστο. Το ενα τριτο του αστικου πληθυσμου αναπνεει μολυσμενο αερα. Μονο το ενα πεμπτο των αστικων αποβλητων υφισταται οικολογικη επεξεργασια. Μονο στο Πεκινο το 70% – 80% των καρκινων εχουν σχεση με το περιβαλλον. Ο καρκινος του πνευμονα ειναι η πρωτη αιτια θανατου»

Κατα τα αλλα…..στην χωρα που η κυβερνηση της ισχυριζεται οτι λειτουργει το συστημα της σοσιαλιστικης δημοκρατιας…

Τον Ιανουαριο του 2008…αρχιζει η εκστρατεια κατα των » παρανομων δραστηριοτητων που αμαυρωνουν την εικονα της πολης και διαταρασσουν την κοινωνικη ταξη » στο Πεκινο.

Τον Μαιο του 2008…ψηφιζεται ο νομος για την » αναμορφωση δια της εργασιας »

Tον Ιουνιο του 2008…αποφασιζεται πως…ολοι οσοι εχουν συμμετασχει σε διαδηλωσεις η εχουν υπογραψει προκηρυξεις με αιτηματα προς την κυβερνηση, οφειλουν να εμφανιζονται μια φορα την εβδομαδα στις αστυνομικες αρχες, να μην φευγουν απο την πολη χωρις ειδικη αδεια και να μην μεταβουν στο Πεκινο κατα την διαρκεια των αγωνων.

Τον Ιουλιο του 2008…αυξανονται οι προληπτικες συλληψεις και ο προσωρινος εγκλεισμος ανεπιθυμητων αντιφρονουντων, σε μυστικες φυλακες και σε στρατοπεδα εργασιας για » αναμορφωση και διαπαιδαγωγηση «. Συλλαμβανονται ζητιανοι, χρηστες ναρκωτικων ουσιων, αστεγοι και μεταφερονται σε κεντρα απομονωσης. Βρισκεται ηδη σε εξελιξη ειδικο σχεδιο συλληψης δικηγορων, οι οποιοι υπερασπιζονται αντιφρονουντες και ακτιβιστες.

Την ωρα που οι ντοπαρισμενοι superman ( γυναικες και ανδρες ) θα καταριπτουν το ενα παγκοσμιο ρεκορ μετα το αλλο με τις ευλογιες των πολυεθνικων χορηγων, και την ωρα που οι εντυπωσιακες τελετες εναρξης και ληξης των αγωνων θα πραγματοποιουνται εντος των σταδιων, εξω απο αυτα…ενας ολοκληρος κοσμος θα περιμενει καρτερικα να τελειωσει αυτη η παρωδια. Οι εικονες που θα παρουσιαστουν στις οθονες μας δεν θα εχουν καμια σχεση με την καθημερινοτητα του πολιτη που ζει στην Κινα. Για μια ακομα φορα θα προσπαθησουν να μας μεταφερουν μια εικονικη πραγματικοτητα αγγιζοντας τις ευαισθητες χορδες του εθνικου σωβινισμου του καθε πολιτη αυτου του πλανητη.

Αρτος και θεαματα στον λαο παρακαλω…………

Βρεεεεε…..αλλος για Πεκινοοοοοοοο ;;;

ο μεγαλος αδελφος

Στην εταιρεια που δουλευω, στο ακριβως διπλανο γραφειο απο εμενα βρισκεται μια κοπελα 24 χρονων. Απο καιρο τωρα παρακολουθω οτι την ωρα που εχει δουλεια, εργαζεται πυρετωδως για να τελειωσει γρηγορα, με μοναδικο σκοπο να εξοικονομησει τον απαραιτητο για αυτην χρονο ωστε να ασχοληθει με το facebook . Ειχα μπει απο καιρο στο διλημμα να της ζητησω να μου γραψει ενα μκρο αρθρο για το πως βλεπει το facebook.  Η Κατερινα λοιπον οταν της το ζητησα…στην αρχη αιφνιδιαστηκε…στην συνεχεια προβληματιστηκε…και στο τελος δεχθηκε. Δεν ειχε νοημα να κατσω εγω να γραψω ενα αρθρο για το συγκεκριμενο κοινωνικο φαινομενο. Ηθελα να μεταφερω το συγκεκριμενο θεμα στο blog μεσα απο τα ματια ενος εξοικειωμενου χρηστη.

Ας αφησουμε λοιπον την φιλη μας την Κατερινα να μας μιλησει……

«Το  Facebook είναι ένας δικτυακός χώρος  που στις μέρες μας έχει ξεπεράσει τους 60 εκατομμύρια χρήστες. Θα μπορούσε κανείς να το περιγράψει ως μια υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνούν με τους φίλους τους, να δημιουργήσουν νέες σχέσεις ή να ξαναβρεθούνε με φίλους παλιούς από το σχολείο και  το πανεπιστήμιο. Ο κάθε χρήστης μπορεί  να δημιουργήσει την προσωπική του σελίδα (profile), με τα ονομαστικά του στοιχεία, τις φωτογραφίες του, τα ενδιαφέροντα του. Μπορεί να περάσει κανείς ευχάριστα την ώρα του στο facebook ψάχνοντας παλιούς φίλους, παίζοντας παιχνίδια και συμπληρώνοντας όλα αυτά τα κουίζ  για το τι ζώο είσαι, τι είδους ναρκωτικό, πώς θα είναι η ζωή σου στο μέλλον, τι  αμάξι σου ταιριάζει….πόσο καλός εραστής  είσαι και πολλά άλλα παρόμοια. Η υπηρεσία είναι εξαιρετικά εύχρηστη και ευχάριστη! Αυτή όμως είναι η καλή εξήγηση…

Αν δούμε το facebook από την άλλη του πλευρά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι θεωρείται το μεγαλύτερο φακέλωμα όλων των εποχών για χάρη των μεγάλων πολυεθνικών και διαφημιστικών εταιρειών οι οποίες  μέσα από όλα αυτά τα ευχάριστα κουίζ συλλέγουν πληροφορίες για τον καθένα ξεχωριστά. Η υπηρεσία διαθέτει ένα πλήθος εφαρμογών (applications) με τεστ προσωπικότητας (είναι τα κουίζ που ανέφερα παραπάνω) που για να σου αποκαλύψει τα αποτελέσματα  είσαι υποχρεωμένος να καλέσεις  κ άλλους είκοσι φίλους σου να χρησιμοποιήσουν την ίδια εφαρμογή.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα εστιάζεται στο σημείο που ο χρήστης συγχέει την εικονική ζωή του στο χώρο του facebook με την πραγματική του ζωή. Θεωρώ ότι ο καθένας δημιουργεί έναν δικό του κόσμο, μια καθημερινότητα…εξαιτίας όλων αυτών των εφαρμογών. Άτομα τα οποία είναι επιρρεπή σε τέτοια ερεθίσματα , π.χ έφηβοι,  που δεν έχουν αναπτύξει ακόμη την προσωπικότητα τους, είναι τρομερά εύκολο να  μπερδέψουν την πραγματική τους ζωή, την αυθεντική επικοικωνία με τους φίλους τους με τον κάλπικο κόσμο που έχουν δημιουργήσει στο χώρο. Αυτό συμβαίνει διότι η υπηρεσία σου προσφέρει εφαρμογές  με καταστάσεις που βιώνεις  στην πραγματική σου ζωή. Φυσικά, εννοώ τα applications μέσω  των οποίων  μπορείς να στείλεις έναν καφέ στους φίλους σου, ένα ποτό…σοκολάτες…., μπορείς να  παίξεις φτιάχνοντας το ιδανικό σπίτι για σένα, η ακόμη  να δημιουργήσεις χρήματα  να γίνεις δηλαδή εκατομμυριούχος και να χαρίσεις κιόλας στους φίλους σου.  Βέβαια θεωρώ ακόμη πιο ακραίο το πασίγνωστο σε όλους application  “ friends for sale”. Mέσω της συγκεκριμένης εφαρμογής μπορεί κανείς να αγοράσει τους φίλους του. Όταν κάποιος προσκαλεί τους φίλους του να εφαρμόσουν  το application εξοικονομεί χρήματα για κάθε φίλο που προσκαλεί. Έτσι λοιπόν μπορεί κανείς να κερδίσει χρήματα και να αγοράσει τον κάθε χρήστη του facebook  είτε είναι φίλος του, είτε όχι. Ο κάθε χρήστης ξεκινάει από μία πολύ χαμηλή  τιμή ( αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι ένα δολάριο) και κάθε φορά  που τον αγοράζει κάποιος  η τιμή του ανεβαίνει. Ο αγοραστής μ’ αυτόν τον τρόπο ανεβάζει και τι δική του τιμή  και έτσι έχει και στην κατοχή του τους φίλους του οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως “pets” δηλαδή κατοικίδια. Καθημερινά δίνεται μάχη από τους χρήστες του facebook για το ποιος θα αγοράσει ποιόν και για το κατά πόσο θ’ ανέβει  η  τιμή του καθενός. Μάλιστα πριν λίγο καιρό ένα γνωστό μου ζευγάρι χώρισε  επειδή η κοπέλα παραπονιόταν  ότι αγοράζουνε άλλες γυναίκες το  αγόρι της. Αυτό δείχνει πόσο  μπορεί μια τέτοια υπηρεσία στις μέρες  μας να επηρεάσει αλλά και να καθορίσει τις σχέσεις  μεταξύ  των ανθρώπων ακριβώς για το λόγο ότι κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να θέσουν διαχωριστικές δικλείδες μεταξύ της πραγματικού και του εικονικού κόσμου του facebook.  

Tέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι ο κάθε χρήστης στις μέρες μας θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του τη συγκεκριμένη υπηρεσία και πλέον έχει γίνει βασική ανάγκη του καθενός να επικοινωνήσει μέσω όλων αυτών των εφαρμογών είτε με φίλους είτε με αγνώστους. Όλο αυτό δείχνει ότι η πραγματική επικοινωνία μεταξύ  των ανθρώπων ολοένα και εκλείπει και ο καθένας ψάχνει διεξόδους για να καλύψει τις κοινωνικές του ανάγκες.

Καλώς ή κακώς αυτή είναι η πραγματικότητα…ο χρόνος θα δείξει πώς θα εξελιχθεί  αυτή η κατάσταση και που θα καταλήξει…«

 

Παρακαλω δωστε προσοχη στην λεξη …κατοικιδια…pets…Ειναι πλεον φανερο οτι ο μεγαλος αδελφος οχι μονο μας παρακολουθει, αλλα προσπαθει να ελεγξει οσο μπορει την ζωη μας. Προσπαθει να την διαμορφωσει. Ενα ειναι σιγουρο…τιποτα δεν μπορει να υποκαταστησει την ανθρωπινη επαφη. Εκει κρινονται ολα…στην επαφη…ειτε προκειται για ερωτικη σχεση, ειτε για απλη φιλια. Εκει και η αναμετρηση με τον εαυτο σου, πως μπορεις να συμβιωνεις με τους αλλους, ποσο επηρεαζεσαι απο την καθημερινοτητα, ποσο ετοιμος εισαι να καταλαβεις τα προβληματα του αλλου, ποσο μπορεις να δεχεσαι και να σεβεσαι τον διπλανο σου ετσι οπως ειναι, χωρις να θελεις να φτιαξεις ενα ομοιωμα σου σαν κερινο αγαλμα που απλως να σε ακουει. Τιποτα δεν μπορει να αντικαταστησει την καλη παρεα που ανοιγει ενα μπουκαλι κρασι για να πιουν στην υγεια τους, την παρεα που σε ενα bar πινουν τα ποτα τους και τα σφηνακια τους ακουγοντας την μουσικη που θελουν, τιποτα δεν αντικαθιστα την παρεα ενος φιλου που εχει ερθει σπιτι σου να ακουσετε ενα καινουργιο group που ανακαλυψε, τιποτα τελος δεν αντικαθιστα την ερωτικη επαφη. Πολλες φορες ειναι η αναγκη που σε ωθει να δημιουργησεις μια εικονικη πραγματικοτητα, αγνοωντας οτι η αληθεια ειναι διαφορετικη απο αυτη που ελπιζεις. Ειναι ομως η αναγκη για ανθρωπινη επαφη, που δυστυχως εχει χαθει, με αποτελεσμα  εταιρειες να προσπαθουν να αντικαταστησουν την ελλειψη αυτη, με τον συγκεκριμενο διαδυκτιακο τοπο. Το θεμα ειναι ποσο ευαλωτος εισαι. Ας μην αφησουμε τον μεγαλο αδελφο να διαμορφωσει την ζωη μας. Ας ορισουμε εμεις οι ιδιοι πως θα διαχειριστουμε τις δυνατοτητες της τεχνολογιας που μας προσφερονται.