Στην αρχή είχα μεγάλη περιέργεια. Στην συνέχεια το αισθάνθηκα σαν «πείραμα». Μετά ένα χρόνο έγινε ανάγκη. Ηθελα να γράφω για ότι σκέφτομαι, για ότι με απασχολεί. Δεν πίστευα ότι θα αποκτήσει μια λυτρωτική σημασία για εμένα. Και όμως την απέκτησε. Ιδίως εκείνες τις άγριες και δύσκολες μέρες του Δεκέμβρη. Ενας μήνας αλλιώτικος, που ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσω στη ζωή μου. Η πρώτη μου ενημέρωση έγινε από blogs. Oταν τα ΜΜΕ τραύλιζαν εμβρόντητοι τα λόγια τους, πολλά blogs ήδη είχαν καταγράψει τις πρώτες εικόνες με άποψη και αναλύσεις σαφώς ποιοτικότερες από την τρομολαγνεία των «ζωντανών συνδέσεων». Ο πρώτος στόχος είχε επιτευχθεί. Χιλιάδες κόσμος εμπιστεύθηκε την ενημέρωση του, την διαμόρφωση της αποψής του, την δημοσιοποίηση της έκφρασης του, στα blogs. Είμαι υπερήφανος που και εγώ αποτέλεσα ένα μικρό λιθαράκι στο μεγάλο οικοδόμημα της εναλλακτικής ενημέρωσης. Αισθάνθηκα ευτυχής που είχα την τύχη να διαβάσω θαυμάσια κείμενα για τα γεγονότα σε πολλά blogs. Oσα έζησα εκείνες τις ημέρες τα μετέφερα εδώ. Εννοιωσα ελεύθερος να γράψω αυτά που θέλω, όπως τα είδα,όπως τα βίωσα. Το κυριότερο ήταν ότι μπόρεσα να τα μοιραστώ με αρκετό κόσμο. Συνειδητοποίησα πόσο μεγάλη δύναμη έχουν τα blogs στην διαχείριση της πληροφορίας, όταν έχεις χιλιάδες views σε δυο-τρείς μέρες, κυρίως στα άρθρα εκείνων των ημερών. Σε άλλα blogs τα χτυπήματα ανήρθαν σε δεκάδες χιλιάδες. Ο κόσμος -νέοι άνθρωποι- στην πλειοψηφίας τους διψούσαν για μια εναλλακτική πληροφόρηση πιο άμεση και πιο ειλικρινής. Τα blogs που παρακολουθούσα έδωσαν ένα νέο μήνυμα. Συγκρότησαν ένα νέο είδος «δημοσιογραφίας».Την δημοσιογραφία των πολιτών. Ο ενεργός πολίτης – δημοσιογράφος της νέας εποχής που δεν ικανοποιείται από ηλεκτρονικά, fake και δήθεν social networking με ψεύτικες φωτογραφίες, αλλά ζητάει μέσω των κειμένων του, μέσω της άποψης του, να ανοίξει έναν νεο δίαυλο επικοινωνίας με την κοινωνία. Σε αυτή την διαδρομή συμμετείχα και εγώ. Πιστέψτε με, δεν ένοιωσα ποτέ μόνος. Είχα αρκετούς φίλους δίπλα μου. Ναι! Καλά το διαβάσατε…φίλους!
Φίλους που μπορεί να μην τους δώ ποτέ στην ζωή μου, νοιώθω όμως τόσο κοντά με τις ιδέες και τα συναισθήματα που βγάζουν τα κείμενα τους στα post, αλλά και στα σχόλια που μου κατατέθηκαν, που επιτρέψτε μου την λογοτεχνική κατάχρηση του όρου, είναι σαν να τους γνωρίζω χρόνια. Ποιοί είναι όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι της νέας εποχής, στη νέα πλατφόρμα ενημέρωσης που συντελείτε παγκοσμίως και που με συντρόφευσαν μέχρι εδώ ; Με μεγάλη μου χαρα να σας τους αναφέρω. Με τυχαία σειρά ασφαλώς και όχι με σειρά προτίμησης. Δεν υπάρχει δεύτερη θέση στην καρδιά μου για όλους αυτούς, που έχω την αίσθηση ότι πορευόμαστε μαζί έναν χρόνο τώρα.
Εχουμε και λέμε λοιπόν : ο greekrider …ο άσσος των οικονομικών αναλύσεων. Το θέμα δεν είναι μόνο να έχεις γνώσεις, αλλά το πώς διαχειρίζεσαι αυτές τις γνώσεις στην προσπάθεια σου να τις μετάφέρεις σε ανθρώπους που δεν έχουν επαρκή ενημέρωση στα οικονομικά. Εδώ και το ταλέντο του συγκεκριμένου κυρίου. Οταν λοιπόν με το καλό φτάσεις και διευθυντής τράπεζας….μην ξεχάσεις….εθνικοποίησε την. Αν θελήσεις βοήθεια γράψε μου. Ξέρω κάτι κουκουλοφορους που αναλαμβάνουν δωρεάν ανακαινίσεις τραπεζών… 🙂
Η πεντανόστιμη. Ευαίσθητη και με χιούμορ. Η ιδανική εκπρόσωπος του «άλλου μισού του ουρανού» στον χώρο των blogs.
Ο ξενιτεμένος black cat – red cat. Συμφωνώ απελπιστικά με τα κείμενα του. Από τα πιο ενδιαφέροντα blogs.
Η taspabinder. Ο άλλος εκπρόσωπος του «μισού του ουρανού». Επιθετική στα άρθρα της …«ξεβρακώνει» πολύ κόσμο…ταυτόχρονα τρυφερή και ευαίσθητη στα κείμενα της, με απαραίτητη δόση αυτοσαρκασμού. Δείγμα αυτογνωσίας και ανεπτυγμένου πολιτιστικού υπόβαθρου.
e-cynical. Απίστετη τεκμηρίωση των όσων γράφει. Γνήσιο δημοσιογραφικό ταλέντο. Αναπτύσει τα θέματα της υπέροχα. Δεν ξέρω ρε παιδιά τι δουλειά κάνει η κοπέλλα, αλλά εαν δεν δουλεύει σε εφημερίδα η σε ΜΜΕ …ε τότε ο συγκεκριμένος χώρος είναι για πολλές κλωτσιές.
wert01. Τέτοιο λυρισμό σε κείμενα έχω καιρό να διαβάσω. Κοίταξε το αγόρι μου. Είναι κρίμα να χαθεί τόσο ταλέντο.
astyanaktas…ένα blog «για την Αριστερά και τον άνθρωπο». Υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από αυτό; Ναι υπάρχει ! Το να διαχειρίζεσαι τον συγκεκριμένο τίτλο του blog με ήθος και ευπρέπεια. Ο αστυάνακτας τα έχει και τα δύο. Και μη μου πεί κανείς …«που το ξέρεις;». Για όλους εμας πιστεύω ότι ισχύει το….«γράφεις αυτό που είσαι.»
Ο busy bee. Πολυγραφότατος. Eχει κάνει μόνο ένα μικρό λάθος. Θα έπρεπε να ονομάσει το blog του busy octapus ! Μόνο εαν είσαι χταπόδι μπορείς να ανεβάσεις τόσα post κάθε ημέρα. Αστείρευτη έμπνευση.
To αναρχοκομμούνι για το χιούμορ του. Τον Gatoulea για τα εύστοχα post του. Τον revolm για την πολύ καλή επιλογή και παρουσία των άρθρων του. Τον snowball για την αισθητική του blog, και για όσα γράφει βεβαίως.
Το κόκκινο μπαλόνι για την πραγματικά εξαιρετική δουλειά που κάνει. Τα κουπέπκια με τις μονίμως πεντανόστιμες πολιτικές και κοινωνικές συνταγές.
Τα aristeraextrem γιατί επιτέλους υπάρχει ένα blog που παρουσιάζει αθλητικά θέματα από την πλευρά της Αριστεράς.
Και φυσικά τον Κόκκινο πλανήτη που μας φιλοξενεί όλους. Τον πλανήτη μας !!!
Τόσα πολλά blogs. Είμαι σίγουρος ότι με τον καιρό η παρέα θα μεγαλώσει περισότερο. Για να σπάσουμε το μονοπώλιο της ενημέρωσης. Για έναν νέο τρόπο επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών, σε μια κοινωνία που αλλάζει ραγδαία τις σταθερές της, χωρίς να περιορίζει την ροή ενημέρωσης με δικαστικές ρυθμίσεις και επεμβάσεις.
Hallo….Mr KARAMANLH…..Εδώ είμαστε…έλα να μας «ρυθμίσεις» !!!
Τέλος ευχαριστώ πολύ τον panole8riambo, τον Αggelo kai την Μarillena που με συντρόφευσαν και θα με συντροφεύουν σε όλη την διάρκεια της διαδρομής μου.
Λέω να αλλάξω λίγο το προφίλ του blog. Να σας πω την αλήθεια βαρέθηκα την μουντάδα του μαύρου-γκρίζου στα χρώματα. Θα τα «ανοίξω» λοιπόν, ανταποκρινόμενος στις «μυρωδιές» της εποχής. Δεν ξέρω εαν το προσέξατε αλλά εφέτος όλες οι λεμονιές, οι νερατζιές, στα πεζοδρόμια της τσιμεντούπολης που ζούμε έχουν ανθίσει λόγω του ήπιου χειμώνα και μυρίζουν πανέμορφα. Η φύση αντιστέκεται όπως μπορεί.