δισκογραφια ωρα…υπο το μηδεν !

Ο συμπαθεστατος εγχρωμος οικονομικος μεταναστης πλησιασε αργα το τραπεζι μας, μαλλον με νωχελικη διαθεση. Στο προσωπο του σχηματιστηκε ενα μηχανικο χαμογελο. «σελει cd ?…παρε παρε ολα νεα, ολα καινουργια» . Στα χερια του κρατουσε ολες τις νεες ελληνικες μουσικες κυκλοφοριες… Παριος, Βισση, Βανδη, Πλουταρχος, συλλογες με καλοκαιρινα χιτακια ελληνικα και ξενα.

διαβάστε εδώ περισσότερα:

Εθισμός: Το νόημα της ατάκας

Με εκπλήσει το μυαλό του ανθρώπου ωρες-ωρες. Ειναι τόσο εφευρετικό σε ατάκες που κάνει να φαίνεται ενδιαφέρον ακόμα και κάτι πολύ ανιαρό.

Απο κάποια ημέρα που μετά απο πολύ καιρό ξαναπήγα στο γήπεδο, άρχισα να συλλέγω ατάκες (το γήπεδο είναι το πιο πρόσφορο έδαφος για κάτι τέτοιο γιατι λέγονται αυθόρμητα και περιέχουν όλο το μαίνος εκείνου που τις λέει).

Δεν παίζει ρόλο ποιες ηταν οι ομάδες, οι οπαδοί εχουν πάντα κάποιους πολύ έξυπνους ατακαδόρους. Για λόγους που όλοι καταλαβαίνουν, αντικαταστήστε την λέξη «κύριε» με κάποια της προτίμησής σας.

Η νούμερο ενα στην λίστα μου ακούστηκε οταν ο διαιτητής δεν έδωσε κάποιο φάουλ οπότε έξαλλος κάποιος απο την κερκίδα σηκώθηκε και φώναξε «ρε, «κύριε» διαιτητή, που να γυρίσεις στο σπίτι σου και να βρείς τις παντόφλες σου ζεστές…»

Ηταν πολύ έξυπνο και μπορούσες να γελάσεις με την φαντασία του οπαδού σε βοήθεια του οποίου ενας άλλος προσέθεσε «…και το μαξιλάρι σου ιδρωμένο» οπότε συγκεκριμενοποιήθηκε οτι ειχε προκύψει και σεξουαλική πράξη εκτος απο απλή επίσκεψη.

Το βρήκα πολύ αστείο σαν έκφραση οργής αλλα χρειάστηκε άλλη μια ατάκα για να με κάνει να αρχίσω την συλλογή «εξυπνάδων».

Το τελειωτικό χτύπημα έγινε σε εναν άλλο αγώνα, όταν ο διαιτητής σφύριξε ενα άδικο φάουλ σε κάποιον παίκτη και μιάς και ηταν μακρυά και δεν θα τον άκουγε, ο μαινόμενος οπαδός ούρλιαξε στον επόπτη που βρισκόταν κοντά του «ρε, «κύριε» επόπτη, τί σφυρίζει ο φίλος σου ο διαιτητής ?»

Επρεπε να βρίσει κάποιον και έβρισε τον επόπτη, επειδή ηταν φίλος (?) του διαιτητή ? επειδή ανήκε στο διαιτητικό team ? επειδή θα το μετέφερε στον διαιτητή με ύφος «τι σφυρίζεις ρε Κώστα σήμερα ?» ποιος ξέρει…

Απο τότε άρχισα να μαζεύω τις ατάκες και αν έχετε ακούσει κι εσείς ανάλογες, πολύ θα ήθελα να κάνω ενα top 10 απο τις καλύτερες, οχι απαραίτητα σχετικες με το ποδόσφαιρο…

Για παράδειγμα, σε μιά συναυλία κάποιος είχε πει για τον πιανίστα οτι «αυτος εχει δύο δεξιά χέρια…» (το δεξί χέρι παίζει τα σολο στο πιανο συνήθως…)

children see….

Ελαβα το παρακατω video το οποιο ειναι ενα απο τα καλυτερα που εχω δει.

Δειτε το ….ειναι πραγματικα παρα πολυ καλο !!!

           

Η νεα πολιτικη γελοιογραφια

Η πολιτικη γελοιογραφια ξεκιναει την ιστορια της το 1720 με πρωτοπορο τον  WILLIAM HOGARTH ( 1697 – 1764 ) ζωγραφος, σατιρικος σκιτσογραφος, με θεματα που αφορουν κυριως την κοινωνικη κριτικη πανω σην συγκροτηση των κοινωνικων ταξεων, των θρησκειων, των πολιτευματων, την δυναμη του χρηματος και των τυχερων παιχνιδιων. Θεματα που απασχολησαν την πολιτικη γελοιογραφια ηταν καταρχας ο πολεμος της ανεξαρτησιας στην Αμερικη 1775 – 1783 και βεβαια οι δυο παγκοσμιοι πολεμοι, συνεχιζοντας με τον πολεμο του Βιετναμ, φθανοντας μεχρι τις μερες μας οπου κυριαρχουν οι αναφορες στην εισβολη στο Ιρακ, την κυβερνηση BUSH, και ολο το ευρος των σημαντικων πολιτικων γεγονοτων. Πρεπει να θεωρουμε πατριδα της πολιτικης γελοιογραφιας τις  ΗΠΑ ενω στην συνεχεια στις αρχες του 20 αιωνα μεταδοθηκε και σε πολλες αλλες χωρες, κυριως  στην ΕΥΡΩΠΗ.

Εμεις σας παρουσιαζουμε τις τρεις κεντρικες τασεις της πολιτικης γελοιογραφιας, ετσι οπως αυτες διαμορφωθηκαν στην διαδρομη των χρονων.

ΝΕΑ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ  ειναι το ονομα της πρωτης τασης, για την οποια    οπως και για τις υπολοιπες υπαρχουν τρεις εκδοσεις ξεχωριστων βιβλιων με πληροφοριες για την εξελιξη της γελοιογραφιας, καθως και την παρουσιαση χαρακτηριστικων εκπροσωπων των συγκεκριμενων τασεων. Εδω βλεπεται το εξωφυλο του πρωτου βιβλιου, την συγγραφη του οποιου επιμεληθηκε ο TED ROLL γεννημενος το 1963 στην Μασαχουσετη αρθογραφος/σκιτσογραφος  με εμφανιση ως σημερα σε πανω απο 100 εφημεριδες των ΗΠΑ. Οι συγκεκριμενοι γελοιογραφοι της αποψης αυτης επικεντρωνονται κυριως σε εργασιες οι οποιες εμφανιζονται σε εναλλακτικες εβδομαδιαιες εφημεριδες, με στοχο τον καθορισμο ενος νεου ειδους πολιτικου κομικς.

 

  Η ΝΕΑ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ  συγκεντρωνει κυριως σκιτσογραφους που επιδιωκουν να θιξουν κοινωνικα θεματα, περιλαμβανουν και πολιτικες γελοιογραφιες. Ο κυριος ογκος της δουλειας τους ομως ειναι η αναφορα σε κοινωνικα προβληματα που κυριαρχουν στις ζωες ολων μας. Εχουν οργη, ειναι προκλητικες, περιεχουν στοιχεια πρωτογονης κοινωνικης δικαιοσυνης, εχουν επιθετικες αναφορες και αφορουν πολλες φορες ιστοριες καθημερινης τρελας στις μεγαλουπολεις. Ιδιως τα θεματα που αφορουν την νεολαια πολυ δυσκολα βρισκουν στεγη σε εβδομαδιαιες «οικογενειακες» εφημεριδες των ΗΠΑ για αυτο αρκετες απο αυτες τις δουλειες φιλοξενουνται σε underground  εκδοσεις και fanzines. Θεωρειται πως εχουν επηρεαστει αμεσα απο τον ROBERT CRUMB ιδρυτη του underground comix κατα την δεκαετια 60-70.

 

Η ΝΕΑ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ONLINE ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ  συγκεντρωνει κυριως σκιτσογραφους που επικεντρωνονται αποκλειστικα στα webcomics. Υπαρχουν πανω απο 18.000 online webcomics, και οπως καταλαβαινει κανεις τα θεματα και οι τεχνοτροπιες ποικιλουν σε μεγαλο βαθμο. Εγχρωμα, ασπρομαυρα θυμιζοντας παλαια εφημεριδα, pixel art, fetus-x ρομαντικο comics τρομου , και πολλες αλλες μη παραδοσιακες τεχνοτροπιες περιλαμβανει το συγκεκριμενο ειδος. Αρκετοι γελοιογραφοι με θεμα την πολιτικη συγκεντρωνονται σε αυτο το ειδος . Εμεις αποφασισαμε να σας συστησουμε εναν πραγματικα σπουδαιο πολιτικο γελοιογραφο τον  MARK FIORE. Απολαυστε το καυστικο του χιουμορ εδω          http://www.markfiore.com/

Και ενα video γνωριμιας μαζι του  

                              

 

μηπως χρειαζομαστε περισσοτερες eurovision ?

Τι ειναι το κλαρινετο, σαν το κλαρινο που λεμε ? 

                                                                     Tον κοιταξα λιγο υποτιμητικα καθως επινε μια γουλια απο τον φραπε του.  << ΝΑΙ ειναι σχεδον το ιδιο >> του ειπα .  << A…..>> εκανε και κοιταξε μια κοπελα που περναγε εξω απο την καφετερια. Αφησε τον καφε στο τραπεζι και ρωτησε, τι διαγωνισμος ηταν αυτος.

<< Ηταν ο 14ος Τελικος Πανευρωπαικου Διαγωνισμου Eurovision Nεων Μουσικων και πρωτος αναδειχθηκε αυτος ο 19χρονος, ο Διονυσης Γραμμενος αναμεσα σε 16 αλλους μουσικους >> ειπα.  Μισοκλεισε τα ματια του γιατι ειχε αντηλια και ηθελε να κοιταξει μια αλλη κοπελα, ενω ταυτοχρονα συμπληρωνε  << Μπραβο Διονυση…χμμμ…μπραβο…>>

Γυρισε προς το μερος μου. << Αντε να δουμε τι θα κανει και η Καλομοιρα στον τελικο >>. << Τι σχεση εχει το ενα με το αλλο ? >> ρωτησα αλλα κατεληξε εκει που ηθελε…<< Την τραγουδιστρια της Αρμενιας την ειδες ? >>

<< Δεν….>> προσπαθησα να απαντησω, αλλα με διακοψε. << και ηταν και η επετειος της γενοκτονιας των Αρμενιων την βδομαδα που περασε…>> . << ναι αλλα…>> ειπα προσπαθωντας να τον διακοψω. Aπτοητος ομως συνεχισε…<< μιλαμε φαγανε πολυ κοσμο εκει περα ρε συ…δεν το ηξερα. Δηλαδη κατι ειχα ακουσει αλλα οχι λεπτομερειες.>>

Τον κοιταγα στα ματια, ξαφνιασμενος με το αιφνιδιο ενδιαφερον του για την πολιτικη αλλα με προλαβε ακομα μια φορα. << …ηταν ομως ενα θεμα η τραγουδιστρια της Αρμενιας…κατσε καλα… δες τον τελικο το Σαββατο και ασε τα κλαρινετα και τα ρεστα…μεγαλη φωναρα λεμε !….και μου εκλεισε το ματι…>> Ναι, ηταν ο παλιος γνωστος μου φιλος και παλι. Για μια στιγμη πιστεψα οτι αλλαξε.

Μου εκανε νοημα να κοιταξω μια περαστικη και προσθεσε σχεδον λυπημενος. <<…ειναι κριμα ομως…>> . <<…για την τραγουδιστρια της Αρμενιας ? >> ρωτησα.

Γυρισε προς το μερος μου και σαν να με εβλεπε χαζο. << …για την γενοκτονια των Αρμενιων ρε >> με διορθωσε.

Και ομως, η πληροφορηση αυτου του ανθρωπου σχετικα με την σφαγη των Αρμενιων οφειλεται στην τραγουδιστρια που εστειλαν στην Eurovision. Μια γενικη ιδεα τουλαχιστον.

 

 

Floria Sigismondi

Ειναι 4-5 χρόνια τώρα που σερφάροντας στο ιντερνετ έπεσα πάνω σε μια καταπληκτική φωτογραφία.

Εμεινα να κοιτώ το μόνιτορ ευχαριστώντας τον άνθρωπο που σκέφτηκε να κάνει χρήσιμο το ιντερνετ σε όλους μας

Γιατί σήμερα πιά, πιστεύω πως αν δεν γνωρίζεις την δουλειά της Floria Sigismondi, μιάς Ιταλίδας με Καναδική πλέον υπηκοότητα γεννημένη το 1965, χάνεις την ευκαιρία να απολαύσεις το αποτέλεσμα της εργασίας της.

Συνήθως πάιζει με τις έντονες χρωματικές αντιθέσεις , το απόκοσμο, ισως τρομακτικό θα έπρεπε να πώ, ενώ έχει μια δική της ατμόσφαιρα την οποία μεταφέρει με μεγάλη ευκολία στον θεατή.

Με αυτό το μοναδικό ύφος της, έχει φωτογραφίσει, σκηνοθετήσει ή σκηνογραφίσει μεγάλα ονόματα της μουσικής, όπως David Bowie, Marily Manson, Bjork, Cure, Leonard Cohen, Tricky, Muse, Interpol, Robert Plant & Jimmy Page και πολλούς άλλους.

Εχει βραβευθεί με βραβείο Juno για βίντεο κλιπ της Christina Aguilera, με βραβείο MTV για βίντεο των Sigur Ros αλλα εχει και άλλα πολλά βραβεία.

Αυτή την περίοδο σκηνοθετεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, βασισμένη στην ιστορία του ροκ συγκροτήματος των 70ς Runaways

μια βόλτα στο site της θα σας δώσει μια καλύτερη ιδέα: http://www.floriasigismondi.com/

 

 

 

το παθαίνεις κι εσύ ?

Αρχικά νόμισα πως ήταν κάτι παθολογικό.

Μου κοβόταν η αναπνοή, πήγαινα να καταπιώ και δεν μπορούσα και νόμιζα πως θα πεθάνω.

Παρ’όλα αυτά, δεν πονούσα πουθενά. Απλά νόμιζα πως θα πάθω ασφυξία.

Δεν το ένιωθα συνέχεια αλλα ηταν τρομαχτικό.  

Σιγά-σιγά αρχισε να μου βγάζει και φοβίες.

Κλειστοφοβία, αγοραφοβία, υψοφοβία.

Ο καφές με έκανε να τρέμω και μου θόλωνε το μυαλό. Αυτό κυρίως συνέβαινε με τον φραπέ.

Τον έκοψα.

To συζήτησα με φίλους και μου είπαν κάποιοι από αυτούς ότι έχουν τα ιδια συμπτώματα, νομίζουν πως δεν μπορούν να ανασάνουν και δεν μπορούν να καταπιούν.

Αρχισα να κυκλοφορώ με ένα μπουκαλάκι νερό όπως και κάποιοι από αυτούς.

Για κάποιον παράξενο λόγο, με το νερό, σαν να ξεμπλοκάριζε ο λαιμός μου και ενιωθα καλύτερα.

Ακομα και αν ήξερα ότι ήταν κοντά μου για περίπτωση ανάγκης, αισθανόμουν καλύτερα.

Ένα βράδυ παρατήρησα ότι το πάθαινα αρκετα συχνά, όταν είχε ειδήσεις την ώρα που έτρωγα.

Εκοψα τις ειδήσεις και τα πράγματα αρχισαν να πηγαίνουν καλύτερα.

Υπέθεσα σωστά, πως ήταν άγχος που μου τα δημιουργούσε όλα αυτά.

Από την δουλειά, από τις σχέσεις, από την κυκλοφορία στον δρόμο, όλα μου έκαναν πιο εντονο το στρές όταν κάτι στράβωνε κάπου.

Σήμερα στις 6:30 το πρωί άναψα την τηλεόραση.

Ο ένας σταθμός έλεγε για ένα άτομο που πέθανε μετα από έναν καυγά.

Αλλαξα κανάλι, μίλαγαν για τον θάνατο ενός μικρού παιδιού.

Σαφώς αυτοί οι άτυχοι άνθρωποι είναι ένα θέμα και λυπάμαι ειλικρινά γι αυτό που τους συνέβει αλλά ήταν χαράματα και δεν ηταν δελτίο ειδήσεων. Ηταν πρωινάδικες εκπομπές και κάποιοι γέμιζαν τηλεοπτικό χρόνο με τον θάνατο κάποιου, παριστάνοντας τους στεναχωρημένους και η εκφραση του προσώπου τους θα μεταμορφωνόταν από περίλυπη σε σούπερ χαρούμενη με το επόμενο θέμα της εκπομπής, μέσα σε 2 λεπτά.

Η μέρα μου ξεκινούσε με αυτόν τον τρόπο και θα συνεχιζόταν στην δουλειά με καυγάδες και άγχος, ενώ για την τηλεόραση θα συνεχιζόταν με πολύ αίμα, απάτες, καταστροφές και ανθρώπους που χορεύουν από τις 8 το πρωί μεχρι τις 2 το βράδυ.

Ξέρω άτομα που δεν μπορούν να κοιμηθούν από αυτό το πράγμα με τις ανάσες και πάνε σε γιατρούς πιστεύοντας πως κάτι άλλο φταίει.

Οκευ, δεν μπορώ να κόψω την δουλειά, ουτε να διαλύσω την σχέση μου, μπορώ όμως να κόψω κάποια πράγματα όπως η τηλεόραση για παράδειγμα ή ο καφές και ίσως θα πρέπει να χαλαρώσω και λίγο, να κουλάρω που λένε, γιατί αυτές οι κρίσεις άγχους (έτσι λέγεται αυτή η κατάσταση με τις δύσπνοιες) καταλαβαίνω ότι έχουν εξελιχθεί σε μια επιδημία για την οποία κανείς δεν λέει τίποτε αλλά πάρα πολλοί τις έχουν.

ΠΩΛΕΙΤΑΙ……όπως είναι επιπλωμένη !!!

Με χιλιαδες αναμνησεις φορτωμενη !!!  Οπως λεει και το παλιο λαικο ασμα.

Ειναι ισως η πιο επικινδυνη κυβερνηση που γνωρισε ο τοπος τα τελευταια 3.500 χρονια,δηλαδη  απο την πτωση της Τροιας μεχρι σημερα ! Δεν τους ενδιαφερει τιποτα αλλο απο το να γινει η Ελλαδα μια ελευθερη και ακμαζουσα αγορα για μεγαλα ιδιωτικα συμφεροντα.Καποια μερα θα τους δειχνουμε στα εγγονια μας και θα λεμε ….Να αυτοι ηταν παιδι μου !!!

Στοχος τους …..οτι κινειται πωλειται !!! Εχουν προχωρησει τοσο πολυ την θεωρια του καπιταλισμου που απο μονοι τους κανουν αναδιανομη κεφαλαιων μεταξυ των πολυεθνικων. Η συγκεκριμενη θεωρια made in London school of economics στην πραξη οριζει οτι…Κεφαλαια τα οποια εξασφαλιζει μια κυβερνηση απο τις πωλησεις κρατικων επιχειρήσεων σε ιδωτες,μπορουν να χρησιμοποιηθουν προς αποδοση μονο σε αναλογες εταιρειες πχ οπλων. Αεροσκαφη,φρεγατες,πολεμικο υλικο απο ΗΠΑ , ΓΕΡΜΑΝΙΑ , ΓΑΛΛΙΑ χωρις βεβαια να αφηνουμε παραπονεμενη την νεα συμμαχο μας ΡΩΣΣΙΑ. Αποτελουν το ονειρο καθε μεγαλοκαπιταλιστη γιατι παιζουν τον ρολο της κυβερνησης μεσαζοντα μεταξυ των πολυεθνικων. Ειναι απλοι μεταφορεις χρηματων απο λογαριασμο σε λογαριασμο. Φροντιζουν με ιδιαιτερη επιμεμελεια το γεγονος οτι η συσωρευση κεφαλαιου πρεπει χωρις προβληματα να κανει την γνωστη κυκλικη κινηση μεταξυ κρατων και εταιρειων,ειναι δηλαδη χρηματα που απλως ιπτανται πανω απο το εδαφος της Ελλαδας αλλα ποτε δεν προσγειωνονται σε αυτο. Προσγειώνονται κατευθειαν σε αγνωστους λογαριασμους. Η αιτιολογια τους οτι για καθε κριση της αγορας υπαρχει το αντιδοτο της αυτορρυθμισης των προβληματων της , και οτι για ολα φταιει το γεγονος οτι δεν υπαρχει ελευθερος και υγιης ανταγωνισμος, ξεπερναει τα ορια της γελοιοτητας. Βεβαιως η ελευθερη αγορα αυτορρυθμιζεται παντα προς οφελος των ισχυρων, γιατι αυτοι εχουν την δυναμη και τα κεφαλαια να προχωρησουν στην τελικη ρυθμιση της , δηλαδη στην συσσωρευση κεφαλαιου σε οσο το δυνατον λιγοτερα χερια μεσω ενος αδιακοπου, αδικου, και εξαντλητικου ανταγωνισμου απεναντι σε καθε μικρη, μεσαια, και σχετικα μεγαλη επιχειρηση. Προκειται περι μονομαχιας στον κοκκινο ηλιο μονο που το αποτελεσμα ειναι εκ προοιμιου διαπιστωμενο. Μεγαλος συμμαχος των αφεντικων της αυτορρυθμισης η ελευθερη τραπεζικη πιστωση, η οποια προσδοκα με την σειρα της συγκεκριμενα οφελη κατα την χρονικη διαρκεια που απαιτειται για την εδραιωση της απολυτης οικονομικης εξουσιας των πολυεθνικων τραστ στην αυτορρυθμιζομενη αγορα. Ενα μονο τους εχει ξεφυγει….ο βαθμος ικανοτητας της καταναλωσης απο τον πραγματικα τελικο αυτορρυθμιστη της αγορας που ειναι ο λαος. Βεβαιως η διαρκης και εντεινομενη αυξηση της παραγωγης καταναλωτικων προιοντων ξεπερναει τα ορια της αγορας , γιατι δεν αντεχει στην συνεχη εξαρτηση μεταξυ παραγωγης και καταναλωσης. Οταν δε το τραπεζικο συστημα καταλαβαινει οτι η συνεχη πιστωση τραπεζικου κεφαλαιου στην εξαρτημενη σχεση, παραγωγη – καταναλωση – κερδος, φτανει στα ορια του, και υπαρχει φοβος διαταραξης της σχεσης αυτης εκ μερους της καταναλωσης που δεν εχει αλλες δυναμεις, τοτε αναδιπλωνεται και βαδιζουμε ολοταχως στα περιφημα σταδια της οικονομικης υφεσης. Ακριβώς τοτε που θα ηταν περισσοτερο αναγκαιο για ολους τους τομεις της προαναφερθεισας οικονομικης σχεσης. Τοτε ο σωζων εαυτον σωθητω !!! Η στροφιγγα της πιστωσης κλεινει , η παραγωγη περιοριζεται , η καταναλωτικη δυναμη κλονιζεται , τα κερδη μειωνονται…Αποριας αξιον ειναι το γεγονος οτι τωρα που οι θεωριες της αυτορρυθμισης και του υγιους ανταγωνισμου ξεφτισαν, τι ειδους αναδιπλωση επικειται ? Τελικα η παγκοσμια οικονομικη υφεση , τα δισεκατομμυρια ανθρωπων του πλανητη που υποφερουν απο ελλειψη τροφης και στοχειωδων συνθηκων αξιοπρεπους διαβιωσης , τα εκατομμυρια υποδουλωμενα στην τραπεζικη πιστωση νοικοκυρια , οι στρατιες των ανεργων , οι χιλιαδες εξαθλιωμενοι οικονομικοι μεταναστες που φτανουν καραβιες στην Ευρωπη , αποτελουν απλα μια ….ελαφρα ταλαντευση του καπιταλισμου, η προκειται περι δομικης κρισης του συστηματος ?

 

Zeitgeist

Το Zeitgeist είναι ένα αμερικάνικο ντοκυμαντέρ που κυκλοφορεί στο ίντερνετ και μπορεί ο καθένας να το κατεβάσει δωρεάν. Ο σκοπός της ύπαρξής του είναι να εμπνεύσει τους θεατές να προβληματιστούν και να αμφισβητήσουν πάρα πολλά.

Από το πρώτο του μέρος το οποίο ασχολείται με τον Χριστιανισμό μέχρι την διαμόρφωση της πάγκόσμιας οικονομικής κατάστασης, την πτώση των δίδυμων πύργων, την κάτω από το τραπέζι συνεργασία των αμερικάνων με τους ναζί, την δημιουργία της Ενωσης Βορείου Αμερικής με σκοπό το νόμισμα Amero και άλλα πολλά, το Zeitgeist σκορπά έναν τεράστιο αριθμό πληροφοριών.

Όλα υποκινούνται από μια οικονομική ελίτ τραπεζών που τρομοκρατώντας τους πολίτες, με τους πολιτικούς-μαριονέτες τους και τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης μοναδικό σκοπό έχουν να μας κάνουν να ζητήσουμε οι ίδιοι την απόλυτη υποδούλωσή μας σε αυτούς.

Το πρώτο θέμα, του χριστιανισμού, έχει να κάνει με μια άλλη ελίτ που αναπαρήγαγε μύθους και θρησκείες που είχαν ως επίκεντρο την λατρεία του ήλιου από το 3500 Π.Χ. και δημιούργησε τον χριστιανισμό.

Τώρα, ίσως κάποιος πεί ότι αυτά όλα του είναι γνωστά ή αδιάφορα ή ότι θέλει να δεί αυτές τις απόψεις.

Γι αυτό, παραθέτω εδώ το λινκ από το οποίο μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να κατεβάσει το ντοκυμαντέρ ακολουθώντας τις οδηγίες που υπάρχουν σε τούτην εδώ την σελίδα: http://www.zeitgeistmovie.com/dloads.htm

Υπάρχουν ακόμα και ελληνικοί υπότιτλοι εάν τους επιλέξετε.

Μια μικρή γεύση μπορείτε να πάρετε ακόμα και στο youtube στο οποίο το εργο είναι χωρισμένο σε 13 ενότητες (χωρίς ελληνικούς υπότιτλους βέβαια…

 

 

Ο Μάης του 68 και η επιστροφή στην ομαλότητα.

ΣΤΙΣ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ 1968,ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ LEMONDE ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

«Αυτό που πραγματικά χαρακτηρίζει τον δημόσιο βίο μας είναι η πλήξη. Οι Γάλλοι πλήττουν. Δεν συμμετέχουν ούτε εκ του σύνεγγυς ούτε εκ του μακρόθεν στις μεγάλες αναταράξεις που συγκλονίζουν τον κόσμο…Η νεολαία πλήττει…Ο στρατηγός Ντε Γκωλ πλήττει. Είχε ορκιστεί να μην ξαναεγκαινιάσει τα χρυσάνθεμα στην αγροτική έκθεση της Λυών, όμως συνεχίζει να πηγαίνει επισήμως και ανεπίσημα. Μόνο μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλοι δεν πλήττουν. Είναι οι άνεργοι, οι νέοι χωρίς απασχόληση, οι μικροκαλλιεργητές που συνθλίβονται από την πρόοδο θύματα της αναγκαίας συγκέντρωσης και του όλο και πιό σκληρού ανταγωνισμού. Οι πάντες πλήττουν και δεν μιλούν.»

«Και ξαφνικά όλοι είχαν κάτι να πούν.Κάτι που τους βάραινε εδώ και καιρό και δεν μπορούσε να περιμένει. Έπρεπε να μιλήσουν.»(Jean Claude Carriere-Μάιος 1968).

Και μίλησαν…»Ο ενθουσιασμός αυξάνεται διαρκώς. Στα παράθυρα εμφανίζονται κόκκινες σημαίες. Κοπέλες πετούν κόκκινα τριαντάφυλλα από τα μπαλκόνια. Είμαστε χαλαροί,δεν φαίνεται ούτε ένας αστυνομικός. Είναι μια διαδήλωση που δεν έχει ξαναζήσει άνθρωπος. Είναι ποιοτικά διαφορετική. Το παραδοσιακό ιδεαλογικό παραλήρημα δεν υπάρχει. Δεν είναι πλήθος είναι ένα σώμα. Δεν φοβόμαστε για την βλακεία του είμαστε σίγουροι για την διαύγεια του. Θριαμβολογούμε, όμως δεν είμαστε πραγματικά έκπληκτοι από τις εξελίξεις. Κατά βάθος,τις θεωρούμε φυσιολογικές. Έχουμε δίκιο και ο αγώνας μας είναι δίκαιος. Όλα αυτά μας τα χρωστούν.»(Jacques Baynac-3 Μαϊου εώς 13 Ιουνίου 1968).

 

Έτσι ήταν λοιπόν σε μία κοινωνία που ασφυκτιούσε από τις αντιθέσεις των ακραίων κοινωνικών φαινομένων. Σε μία κοινωνία που δυσκολευόνταν να κατανοήσει τις εσωτερικές της αντιθέσεις αυτές εμφανίστηκαν για να αιφνιδιάσουν τον μακάριο ύπνο της. Κανείς δεν πίστευε ότι η συγκεκριμένη έκρηξη οργής για την «αρχαία σκουριά» θα ξεκινούσε τόσο σύντομα, τόσο άμεσα, τόσο αυθόρμητα.Κανείς δεν περίμενε ότι οι «γιοί των μεγαλοαστών» κατά το ΚΚΓ θα βρισκόνταν στην πρωτοπορεία  κοινωνικών και εργατικών διεκδικήσεων,που για αρκετά χρόνια δεν είχαν θίξει συντονισμένα η επίσημη αριστερά και τα συνδικάτα. Πως είναι δυνατόν -απορούσαν-οι Φοιτητές της Ναντερ και της Σορβόνης χωρίς ίχνος σεβασμού στις παραδοσιακές αξίες της πολιτικής και με περρίσια αυθάδεια να βγάζουν την γλώσσα στις κοινοβουλευτικές δυνάμεις της χώρας. Πως είναι δυνατόν να μην πατρονάρονται να μην δέχονται ιδεολογική καθοδήγηση και να θέλουνε να αλλάξουν τις δομές της αστικής κοινωνίας. Μα πως είναι δυνατόν επιτέλους αυτοί που δεν αποτελούν κοινωνική τάξη να εξεργείρονται σχεδόν δύο μήνες και να έχουν μαζί τους εννέα εκατομμύρια εργαζομένους στις 22 Μαϊου 1968 όταν η συνδικαλιστική συνομοσπονδία CGT δεν έχει επισήμως-μετά από ένα μήνα συγκρούσεων και καταλήψεων εργοστασίων-αποφασίσει γενική απεργία. Και πως είναι δυνατόν στα τέλη του θερμού Μάη το αστικό κράτος να αναδιπλώνεται και υποχωρώντας να προσφέρει γενναία αύξηση του μισθού των εργατών να επιτρέπει τον συνδικαλισμό εντός των εργοστασίων και να αναβαθμίζει τις συνθήκες διαμονής και φοίτησης στα πανεπιστήμια.

Οι δικές μου απορίες είναι οι εξής: Γιατί οι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί του ΚΚΓ και οι άκαμπτοι-ιεραρχημένοι μηχανισμοί της CGT να μην ακούνε τον ΖΑΝ ΠΩΛ ΣΑΡΤΡ που σε φοιτητική συνέλευση κατάληψης δηλώνει ότι «στην άγρια και άμεση δημοκρατία που δημιουργήσατε στα πανεπιστήμια σας αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η αυτοπειθαρχία σας«, αλλά ούτε και τον σπουδαίο μαρξιστή ιστορικό ΕΡΙΚ ΧΟΜΠΣΜΠΑΟΥΜ ο οποίος προσκεκλημένος στο Παρίσι τον Μάιο του 1968 σε συνέδριο για τα 150 χρόνια από την γέννηση του Μάρξ παρουσία αρκετών οσφυοκαμπτών-γραφειοκρατών δηλώνει «πότε επιτέλους θα πείτε κάτι για τα όσα συμβαίνουν στους δρόμους εκείνους από τους οποίους περάσαμε για να έρθουμε σε αυτή εδώ τη συνάντηση.»

Αν μπορούσαν να του απαντήσουν (ΚΚΓ-CGT) θα του έλεγαν:

1. Δεν γουστάρουμε ότι δεν ελέγχουμε.
2. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε.
3. Δεν ασχολούμαστε με ότι δεν καταλαβαίνουμε και δεν ελέγχουμε.

Μα ήταν πραγματικά τόσο δύσκολο να καταλάβουν όταν…

1. Στις 15 Μαίου έχουμε 300.000 απεργούς
2. Στις 17 Μαίου 600.000
3. Μεσημέρι 18 Μαίου 1.000.000 άνθρωποι απεργούν
4. 9.000.000 άνθρωποι στις 22 Μαίου, δηλαδή ένας στους δύο μισθωτούς έχει εγκαταλήψει την εργασία του!!!! Έχει ήδη προηγηθεί πορεία την 1η του Μάη με 1.000.000 κόσμο που συμμετέχουν μαζικά για πρώτη και τελευταία φορά ΚΚΓ-CGT-UNEF.

Και η κυβέρνηση; Μα που είναι επιτέλους!

Στις 21 Μαΐου η κυβέρνηση δέχεται πρόταση μομφής από την κομμουνιστική αριστερά και η εθνοσυνέλευση την απορρίπτει με οριακή πλειοψηφία. Ο Φρανσουά Μιτεράν απευθυνόμενος προς τον πρωθυπουργό Πομπιντού δηλώνει «έχετε χάσει τα πάντα, πρέπει να φύγετε».

Ολόκληρη η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Στα σουπερμάρκετ τα ράφια είναι άδεια. Στο Παρίσι τα μαγαζιά είναι κλειστά,βενζίνη για τα αυτοκίνητα δεν υπάρχει, το δημόσιο έχει παραλλύσει και 40.000 φοιτητές διαδηλωτές εισβάλουν στο χρηματιστήριο του Παρισιού. Που οδεύομαι κύριοι;

25 Μαΐου η κυβέρνηση αρχίζει τον χαρτοπόλεμο με ανακοινώσεις «Η χώρα οδεύει προς εμφύλιο». Έχει ήδη προλάβει να τραυματίσει στις πορείες περί τους 1.200 διαδηλωτές και έχει συλλάβει άλλους 1.000. Υπάρχουν και 700 τραυματίες από την πλευρά της αστυνομίας. Την ίδια ακριβώς μέρα ξεκινούν διαπραγματεύσεις με τα συνδικάτα. Κρατούν 25 ώρες.Καταλήγουν σε αύξηση 25% του βασικού μισθού, 10% αυξήσεις σε όλους τους μισθούς γενικά, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, αποζημίωση για τις ημέρες της απεργίας.

27 Μαΐου οι διαπραγματεύσεις τελειώνουν οριστικά και οι συνδικαλιστές μιλούν για «γόνιμη συμφωνία» μεταξύ κυβέρνησης-CGT. Παρουσιάζουν την συμφωνία στους εργαζομένους της Renault και της Citroen και εκείνοι τους γιουχάρουν!. Οι εργάτες στις αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν αρχίσει ήδη να συζητούν για την επόμενη μέρα του σοσιαλισμού και την αυτοδιαχείρηση των εργοστασίων.

30 Μαΐου ο πρόεδρος Ντε Γκωλ διαλύει την εθνοσυνέλευση και προκυρήσει άμεση προσφυγή στις κάλπες λόγω εθνικής κρίσης. Το αιώνιο κόλπο όταν η πίεση γίνεται αφόρητη. Την ίδια μέρα όμως εντελώς «αυθόρμητα» συγκεντρώνονται στα Ηλύσια Πεδία περίπου 1.000.000 κόσμος οι οποίοι αποθεώνουν τον Ντε Γκωλ ζητώντας την επιστροφή της χώρας στην ομαλότητα.

Το όνειρο της εξέργεσης αρχίζει να ξεθωριάζει ενώ το φοιτητικό κίνημα κουρασμένο παραδίδεται σε εσωτερικές αντιθέσεις και συγκρούσεις στα θέματα της στρατηγικής. 12 Ιουνίου προεδρικό διάταγμα επιβάλλει την διάλυση των φοιτητικών και εργατκών πολιτκών οργανώσεων που ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο και στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Από 17-23 Ιουνίου με παρεμβάσεις και συνελεύσεις της CGT οι καταλήψεις εργοστασίων τελειώνουν. Όπου αυτό δεν επιτυγχάνεται επεμβαίνει η αστυνομία και προχωράει σε εκκενώσεις εργοστασίων από τους απεργούς. Πέντε νεκροί αποτέλεσμα των ταραχών. Μετά τις συμπλοκές οι εργαζόμενοι αρχίζουν να επιστρέφουν στις θέσεις εργασίας τους.

30 Ιουνίου δεύτερος γύρος των εκλογών. Το σύνθημα του κινήματος του Μάη…»αποχή από τις κάλπες» δεν δίνει την λύση. Ο Ντε Γκωλ και η κυβερνητική πλειοψηφία που τον στηρίζει κερδίζει τις 358 από τις 465 έδρες της εθνοσυνέλευσης. Το ΚΚΓ χάνει την μισή και πλέον κοινοβουλευτική του δύναμη.

Να λοιπόν τι δεν κατάβαν!!!

Επιστροφή στην ομαλότητα. Η πατρίδα ενίκησε τον εσωτερικό της εχθρό.

 Επίστροφή επίσης στα παράδοξα…γιατί ενώ όλο τον Μάιο που η Γαλλία ήταν παραδομένη στις ορέξεις των εξεργεμένων φοιτητών και εργατών δεν υπήρξε κανένας νεκρός στις συγκρούσεις με την αστυνομία, τον Ιούνιο, έχοντας 5 απώλειες από τις επιχειρήσεις της αστυνομίας κοντά σε εργοστασιακούς χώρους, η έξοδο των Γάλλων για τα πρώτα καλοκαιρινά μπάνια εν μέσω επιστροφής στην ομαλότητα και ενώ έχει λυθεί το πρόβλημα τροφοδοσίας της βενζίνης συνοδεύεται από 110 νεκρούς και 1200 τραυματίες εξαιτίας της κυκλοφοριακής συμφόρεσης και των τροχαίων ατυχημάτων!!!

 Επιτέλους, η τάξη και η ασφάλεια είχαν επανέλθει…