σου βγαίνει η παναγία για να γεννηθεί ο χριστός…

 

Το πνεύμα των Χριστουγέννων μας έχει κατακλείσει…

ξεχείλωμα ωραρίου, απλήρωτες υπερωρίες, κούραση.

 

Και επειδή ο Χριστός γεννιέται κάθε χρόνο, κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα αφεντικά για να μεγαλώσουν τα κέρδη τους αυξάνουν την εκμετάλλευση. Μέσα στο καταναλωτικό γιορτινό πανηγύρι ο ελεύθερος χρόνος των εργαζομένων εξαφανίζεται. Ιδιαίτερα φέτος, με αφορμή την οικονομική κρίση τα αφεντικά απαιτούν περισσότερη δουλειά, ακόμη μεγαλύτερο ξεχείλωμα των εορταστικών ωραρίων. Δουλειά την Κυριακή, υποχρεωτικές υπερωρίες, απλήρωτες υπερωρίες, αν ήταν δυνατόν 24ωρη λειτουργία των καταστημάτων.

 

Το 8ωρο, το ρεπό, η Κυριακάτικη αργία, η αποζημίωση της υπερωρίας, το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο κατακτήθηκαν με συλλογικούς αγώνες. Με τέτοιους αγώνες πρέπει να τα υπερασπιστούμε, κόντρα στις ορέξεις των εργοδοτών που συμπιέζουν συνεχώς τις ζωές μας.

 

Συνάδελφε εμποροϋπάλληλε, πρέπει να γνωρίζεις ότι, και στην περίοδο των γιορτών το 5ήμερο και το 8ωρο ισχύουν, δεν καταργούνται. Μην «μασάς» στις ντρίπλες του αφεντικού. Το εορταστικό ωράριο έχει να κάνει με τις ώρες λειτουργίας των καταστημάτων και όχι με το ωράριο εργασίας των εργαζομένων. Μην δέχεσαι διευθέτηση του χρόνου εργασίας σου («δούλεψε τώρα στις γιορτές παραπάνω και θα το πάρεις σε ρεπό από Γενάρη»). Είναι παράνομο. Αν δουλέψεις παραπάνω, είναι υπερεργασία ή υπερωρία. Δικαιούσαι να πληρωθείς τις επιπλέον ώρες και όχι να σου τις δώσουν σε ρεπό κάποια άλλη στιγμή. 

…………………………………………………………………………………………………………………. 

ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΩΡΙΑ;

Η απασχόληση 5 ώρες την εβδομάδα πέρα των 40, θεωρείται υπερεργασία και εφόσον ζητηθεί από τον εργοδότη, ο εργαζόμενος πρέπει να τις δουλέψει. Για κάθε ώρα υπερεργασίας καταβάλλεται ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 20%.

Το νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας είναι κατά κανόνα το 9άωρο (συμπεριλαμβανομένης της 1 ώρας την ημέρα που είναι η υπερεργασία). Η υπέρβαση εντός της ίδιας ημέρας του 9ώρου συνιστά υπερωρία, ακόμα και όταν δεν πραγματοποιείται κατά την εβδομάδα υπέρβαση των 45 ωρών ή υπέρβαση του συμβατικού ωραρίου των 40 ωρών. Για κάθε ώρα υπερωρίας καταβάλλεται ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 40%. Αν μέσα στη χρονιά ο εργαζόμενους έχει ήδη κάνει 120 ώρες υπερωρία, οι ώρες μετά τις 120, αμείβονται με προσαύξηση 60%

 

 Η υπερεργασία και η υπερωρία πρέπει να γίνονται μέσα στο 5θήμερο Το ρεπό είναι απαραβίαστο. Δεν μπορεί ο εργοδότης να πει στον εργαζόμενο, «θα δουλέψεις 6 ημέρες, 40 ώρες τις 5 ημέρες και τις παραπάνω ώρες την 6^η ημέρα θα στις πληρώσω υπερωρία».  

 

ΠΡΟΣΟΧΗ: Για να είναι νόμιμη η υπερωρία, πρέπει να ισχύουν μια σειρά από προϋποθέσεις (π.χ. έγκριση της Επιθεώρησης Εργασίας, έγκαιρη ενημέρωση του εργαζόμενου, υπογραφή του εργαζόμενου στο βιβλίο υπερωριών κ.λπ.). Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, ο εργοδότης δεν μπορεί να υποχρεώσει τον εργαζόμενο να δουλέψει υπερωριακά. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις η υπερωρία είναι παράνομη και εφόσον πραγματοποιηθεί αποζημιώνεται με 80% προσαύξηση του ωρομισθίου.

 

Πώς υπολογίζουμε την υπερεργασία και την υπερωρία:

Αρχικά, βρίσκουμε το ημερομίσθιο, διαιρώντας το μισθό διά του 25 (μισθός/25 = ημερομίσθιο). Κατόπιν, για να βρούμε το ωρομίσθιο, διαιρούμε το ημερομίσθιο με το 6,67 (ημερομίσθιο/6,67 = ωρομίσθιο). Τέλος, για να βρούμε την υπερεργασία προσαυξάνουμε το ωρομίσθιο κατά 25% και για την υπερωρία κατά 50%.

………………………………………………………………………………………………………………..

 

Για φέτος οι εμποροϋπάλληλοι δουλεύουν μια Κυριακή στο τέλος της χρονιάς. Αυτή η Κυριακή είναι στις 18/12. Οι εμποροϋπάλληλοι, επειδή δουλεύουν αυτή την Κυριακή, δεν δουλεύουν στις 2/1/2012. Γι’ αυτή την Κυριακή πληρώνονται, στη μισθοδοσία του Γενάρη, το 75% του ημερομισθίου τους. 

 

Όσα η εργατική νομοθεσία προβλέπει για το ωράριο εργασίας είναι ούτως ή άλλως σε αντεργατική κατεύθυνση. Ας μην αφήσουμε την εργοδοτική αυθαιρεσία να τα κάνει ακόμη πιο αντεργατικά.

Συνάδελφοι, τα αφεντικά σάς θέλουν φυλακισμένους στα μαγαζιά, οι οικογένειές σας και οι φίλοι σας σάς θέλουν κοντά τους για να περάσουν χαρούμενες γιορτές.

 

Αυτά τα Χριστούγεννα κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου. Μίλησε για όλα αυτά με τους συναδέλφους σου στη δουλειά. Είναι σημαντικό να ενισχυθεί η αλληλεγγύη μεταξύ σας για να εμποδίσετε τις αυθαιρεσίες του εργοδότη. Μάθε τα δικαιώματά σου. Ψάξε το. Απευθύνσου στην Επιθεώρηση Εργασίας. Έλα σε επαφή με το σωματείο του κλάδου σου. Πάλεψε, ώστε τα σωματεία να αγωνίζονται για τα εργατικά συμφέροντα και όχι για τα συμφέροντα των κομματικών παρατάξεων.

 

ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΗΔΗ ΑΡΚΕΤΑ – ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΛΕΠΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

 

ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΟΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

 

 

 

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ Αθήνας)

 

ese-athens@ese-gr.org      info@ese-gr.org    http://athens.ese-gr.org/  

«χύτρα» αλληλεγγύης, συνάντησης και απάντησης στην κρίση.

«…η χύτρα πού βράζει καί βράζει,
η γνώση πώς πέρα απ τά βουνά θά ΄ναι πάντα
        άνθρωποι
η γνώση πώς θέλουμε κι άλλη γνώση-
πώς τά θέλουμε όλα….»
                 Τίτος Πατρίκιος
 
 
Δέν είμαστε η «συμπληρωματική κουζίνα» Κράτους , Εκκλησίας καί «φιλάνθρωπων σωματείων» πού μέ υποκρισία καί ιδιοτέλεια  προσφέρουν μέ τό κιλό  «δώρα από οίκτο καί ελεημοσύνη»
 
Δέν είμαστε η… «αλληλεγγύη» πού «κυκλοφορεί ευρέως» σάν πλαστικός Αη Βασίλης καί κρεμιέται σάν «στολίδι»  στό χριστουγεννιάτικο δέντρο,η… «αλληλεγγύη» πού τυπώνεται  ως χάρτινο περιτύλιγμα  γιά τό «κλίμα τών άγιων ημερών»   προτού καταλήξει σύντομα στό τέλος τής «παραμυθένιας γιορτής» στούς καταναλωτικούς λόφους τών σκουπιδιών
 
Γιατί ,
η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  μας χωρίς διακρίσεις  στούς ανθρώπους γύρω μας πού έχουν ανάγκη, είναι ταυτισμένη μέ τό πάθος καί τούς αγώνες γιά τήν ανατροπή ενός αντιδημοκρατικού καί αυταρχικού συστήματος πού εξαθλιώνει,τρομοκρατεί,απαξιώνει καί σκοτώνει τίς κοινωνίες καί τούς λαούς
 
Γιατί όσο υπάρχουν αναμεσά μας άνεργοι,απολυμένοι,άστεγοι,πεινασμένοι ή αυτόχειρες  κανείς μας ποτέ δέν θά υπάρξει ελεύθερος,κανείς από εμάς δέν έχει τίποτα αύριο «σίγουρο» καί «δεδομένο» από δουλειά,σπίτι,φαγητό,ακόμα καί τήν ίδια του τήν ζωή
 
Γιατί όσο  οι χορτασμένοι καί βολεμένοι θά μιλούν από τίς τράπεζες καί τά υπουργεία γιά «θυσίες»,»υπομονή» καί «συναίνεση» τόσο οι αλυσίδες καί τά καρφιά τής σκλαβιάς θά πέφτουν σάν σιδερένια βροχή γύρω μας καταπατώντας τόν χώρο,περιορίζοντας τήν ανάσα μας σέ στρατόπεδα συγκέντρωσης
 
Γι αυτό σέ περιμένουμε,
νά βάλουμε όλοι μαζί «ένα χέρι στήν προσπάθεια» ώστε νά ξεκινήσει σέ όλες τίς γειτονιές νά  βράζει η «χύτρα» γιά έναν άλλο Κόσμο αλληλεγγύης,ισότητας,αδελφοσύνης
 
Γιατί,
κανείς μόνος του απέναντι στήν  βαρβαρότητα τής πολιτικής-οικονομικής ολιγαρχίας πού επιδιώκει τήν αποξένωση,τήν υποταγή καί τήν εξοντωσή μας
 
Γιατί ,
στήν άγρια καί καταστροφική επέλαση τής κυριαρχίας τους μόνο  συλλογικά μπορούμε νά βάλουμε τέλος στόν χρόνο καί στήν δράση της
 
Γιατί,
ελπίδα υπάρχει όσο ποτίζουμε ενωμένοι τήν Γή,όσο δέν τήν αφήνουμε νά γίνει έρημος……..
 
 
ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ,
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ,
ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ 24,ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΗ,ΑΠΟ ΤΙΣ 6μμ ΚΑΙ ΜΕΤΑ…..
(κάθε συνδρομή σέ ρούχα καί τρόφιμα γιά τούς σύγχρονους Αθλίους τής πόλης μας ευπρόσδεκτη,δέν δεχόμαστε σέ καμμία περίπτωση καί από κανέναν χρήματα)
 
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ- ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ.

προσέχτε ποιοί κτυπούν την πόρτα σας για τα κάλαντα.

 

Πριν ανοίξετε την πόρτα σας σιγουρευτείτε ότι δεν σας περιμένουν τα παιδάκια της φωτογραφίας. Πρόκειται περί αδίστακτης συμμορίας και αντί για κάλαντα κλέβουν μισθούς και συντάξεις, κόβουν το ρεύμα του σπιτιού σας, ειδικά το τελευταίο από κάτω επειδή είναι και φαγανό θα σας φάει όλα τα γλυκά. Καλό θα ήταν να έχετε πάντα έτοιμη μια κατσαρόλα με βραστό νερό. Θέλει λίγο προσοχή εκ μέρους μας…

Σε όλους του υπόλοιπους πολλές ευχές…

 

η «ανοιχτή πόλη» και ο «σκόρος» διοργανώνουν χαριστικά παζάρια.

O χώρος στον οποίο θα γίνει το Παζάρι (ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ 17 – 2ος όροφος)θα είναι ανοιχτός από την Τρίτη 13 Δεκέμβρη και κάθε απόγευμα μέχρικαι την Παρασκευή 16 Δεκέμβρη 6-7 μ.μ. για τη συλλογή των ρούχων, τωνβιβλίων και των παιχνδιών. Όσοι πιστοί προσέλθετε… Κι αν δεν σαςβολεύουν οι ώρες επικοινωνήστε μαζί μας για τις προσφορές σας. Επίσηςεπικοινωνήστε μαζί μας για να μας βοηθήσετε. Χρειάζονται άτομα που θαβρίσκονται στο χώρο το Σαββατοκύριακο.

ΠΡΟΣΟΧΗ:ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ !

 

ο Σκόρος γιορτάζει

στις 17 Δεκεμβρίου ημέρα Σάββατο, από τις 12:30 έως ……….

Μοιραζόμαστε αντικείμενα, σκέψεις, ρούχα, ιδέες, βιβλία, χαμόγελα, γνώσεις και κουρέματα!!!

αναστοχαζόμαστε τις ανάγκες μας
οικοδομούμε σχέσεις συνεργασίας και ισοτιμίας
δημιουργούμε Δομές Αλληλέγγυας Οικονομίας
δεν προσφέρουμε ελεημοσύνη
δεν αναπολούμε την χαμένη μας καταναλωτική δύναμη

ελάτε να διασκεδάσουμε και να ενισχύσουμε οικονομικά τον Σκόρο.

οι νέες συλλογικότητες της εποχής μας.

Στην σημερινή εποχή, όπου οι πολιτικές και εκτελεστικές δομές της καπιταλιστικής εξουσίας συγκεντρώνουν την ισχύ τους σε οικουμενικούς-πανεθνικούς μηχανισμούς, η δημιουργία και ο συντονισμός πολλών τοπικών πυρήνων παραγωγής πρωτογενούς πολιτικής και «αντι-εξουσίας» πιθανά να αποτελέσει την απάντηση στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Ο σχεδιασμός αυτός  θα πρέπει να αφορά το πέρασμα από την θεωρία στην πράξη δηλαδή σε έμπρακτες κινήσεις αλληλεγγύης, στην ουσία να παρέμβουμε στην κατάσταση των πραγμάτων, αλλά κυρίως να οργανώσουμε τις νέες συλλογικότητες που απαιτεί η εποχή μας. Συλλογικότητες οι οποίες μπορούν να προσφέρουν άμεσα την αλληλεγγύης τους στον πυρήνα του προβλήματος αλλά και να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό μοντέλο κοινωνικής αντίστασης η οποία αποτελεί το ζητούμενο στις μέρες μας. Εάν «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός», τότε όλοι εμείς που αποδεχόμαστε την ρήση αυτή δεν έχουμε παρά να οργανώσουμε τις προτεραιότητες και τους στόχους της «επόμενης μέρας». Στην ουσία καλούμαστε να αποδείξουμε εάν τα όσα πιστεύουμε και προτείνουμε μπορούν να αναδιαμορφώσουν εκ βάθρων το σύγχρονο κοινωνικό πεδίο.

Όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί γιατί ο κόσμος δεν αντιδρά, δεν ξεσηκώνεται, και απλά πνίγει την οργή μέσα του, χωρίς βέβαια  να υποτιμώ τις μεγάλες κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν. Όμως, η μη οργανωμένη διαχρονικότητα της κινηματικής πίεσης αλλά κυρίως η έλλειψη της συνεχούς πρακτικής επικαιροποίησης των αιτημάτων μέσα από το διαφαινόμενο «πάγωμα» των λαϊκών κινητοποιήσεων απέδειξαν για μια ακόμη φορά την ανθεκτικότητα και την δυνατότητα σταθεροποίησης (έστω και προσωρινά) που διαθέτει το κυρίαρχο σύστημα απέναντι στις αυτοκαταστροφικές κυκλικές του κρίσεις και την ικανότητα να διαχειρίζεται μέσω της ανακύκλωσης του πολιτικού προσωπικού που το υπηρετεί τις κοινωνικές αντιδράσεις που προκύπτουν σε αυτή την κρίσιμη καμπή της παγκόσμιας Ιστορίας. Το πρόβλημα σχετικά με την ανάδειξη της «κινηματικής λογικής» ως ηγεμονεύουσα άποψη, προσωπικά, το εστιάζω στο γεγονός ότι η πλειοψηφία της Ελλαδικής Μεταπολιτευτικής κοινωνίας είχε παραιτηθεί εθελοντικά από κάθε είδους αυτοοργάνωση σε πρωτογενές συλλογικό επίπεδο, παραχωρώντας ή και εκμεταλλευόμενη το δικαίωμα της εκπροσώπησης της σε πολιτικούς και οικονομικούς «εταιρικούς σχηματισμούς» ως απαραίτητο αντιστάθμισμα μιας επίπλαστης και φαντασιακής ευημερίας. Αυτό μπορεί να ήταν αρκετό σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης, μόνο που η «ανάπτυξη» αυτή, πάντα βραχυπρόθεσμη, ήταν τόσο στρεβλή και είχε τόσο κοντά ποδάρια όσο το ψέμα της «καταναλωτικής αφθονίας» μέσα στο οποίο έζησε όλα αυτά τα χρόνια. Η συνειδητοποίηση ότι τα ψέματα τελείωσαν και ότι ξεκίνησε η «αντίστροφη μέτρηση» προκαλεί σοκ και δέος μπροστά στην παραδοχή ότι οι ατομικές λύσεις δεν επαρκούν πια για να σώσουν ακόμα και το ίδιο το άτομο που τις πιστεύει και τις επικαλείται καθώς το θεμελιώδες πρόβλημα της «αναδιανομής του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου» ήταν, είναι και παραμένει απολύτως συμβατό με «συλλογικές λύσεις».

Εκεί όμως που υπάρχουν τα προβλήματα, εκεί ακριβώς βρίσκονται και οι λύσεις. Θα εκπλαγεί κανείς από το πόσα μπορεί να προσφέρει μια καλά οργανωμένη εναλλακτική συλλογικότητα σε τοπικό επίπεδο. Από το να συγκεντρώνει και να πηγαίνει τρόφιμα σε όσους τα έχουν ανάγκη είτε αυτοί είναι απεργοί, είτε απλά συμπολίτες μας που σε επίπεδο γειτονιάς δυσκολεύονται να επιβιώσουν, μέχρι το να παρεμβαίνει δυναμικά στα δημοτικά συμβούλια της πόλης και να ζητάει επιτακτικά την λήψη μια σειρά μέτρων που θα οδηγήσουν στην ανακούφιση των ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Από το να βρίσκεται δίπλα σε όσους επιχειρηθεί να κοπεί το ρεύμα μέχρι να προσφέρει πολιτιστικές εκδηλώσεις που δεν μετατρέπουν την ψυχαγωγία σε εμπόρευμα. Από το να δημιουργήσει κοινωνικό παντοπωλείο και να ασχοληθεί με το ανταλλακτικό εμπόριο, μέχρι να φτάσει σε ένα σημείο και σε συνεργασία με καθηγητές και γιατρούς να προσφέρει δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες. Από το να οργανώνει ανοιχτές συνελεύσεις σε γειτονιές και να δημιουργεί ομάδες εθελοντών που θα διαχειρίζονται τα προβλήματα, μέχρι να διοργανώνει χαριστικά παζάρια ανταλλαγής προϊόντων. Από το να αφυπνίσει την οικολογική συνείδηση ως απαραίτητη προϋπόθεση ενός διαφορετικού τρόπου αντίληψης του ευ-ζην μέχρι να προστατεύει δυναμικά τους δημόσιους χώρους από την περιβαλλοντική αλλοίωση και την εμπορική εκμετάλλευση.

Προφανώς δεν μιλάμε για κάποιου είδους «φωτισμένης μειοψηφίας» καθώς γενικότερος στόχος των πρωτοβουλιών αυτών είναι να βοηθήσουμε την επιστροφή του πολίτη στην πρωτογενή παραγωγή πολιτικής μέσα από αντι-ιεραρχικά σχήματα. Δηλαδή, ενεργοποιώντας την καθοριστική παρέμβαση του σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο ως προς την νέα συμμετοχική διαμόρφωση της καθημερινότητας του. Γνώμη μου είναι ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να αποκατασταθούν οι δύο απαγορευμένες λέξεις της εποχής μας η πολιτική και η αγορά, λέξεις οι οποίες έχουν αλλοιωθεί πλήρως από την φιλοσοφία της  κοινωνικής βαρβαρότητας που διέπει τον νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση. Πολιτική, όπως η λέξη αυτή αποτελεί την αδιάρρηκτη συνέχεια της ελληνικής λέξης πόλις η οποία ενσωμάτωσε την έννοια του πολίτη στην λογική του Δήμου και της άμεσης δημοκρατίας με τις όποιες αλλοιώσεις που προέκυψαν από την ιστορικής της διαδρομή προς εξέταση και ανάλυση, αλλά κυρίως την  λέξη αγορά που δεν είναι τίποτα άλλο από τον χώρο συνάντησης και συνάθροισης των πολιτών του Δήμου που επιθυμούν τον διάλογο και την κοινωνική επαφή. Δηλαδή εκεί που χτυπάει η καρδιά της πόλης και εκτός από οικονομικό κέντρο απλών καθημερινών συναλλαγών το σημείο ενημέρωσης και συζήτησης για τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις. Πιθανά οι δύο αυτές έννοιες να αποτελούν τον χαμένο συνδετικό κρίκο που μπορεί να ενώσει και πάλι τον διαλυμένο κοινωνικό ιστό της σημερινής Ελλάδας. Γιατί ας μην γελιόμαστε, περί αυτού πρόκειται. Οι όποιες βάρβαρες και αντικοινωνικές πολιτικές προσπαθούν να επιβληθούν από τα πολλαπλά κέντρα εξουσίας  απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό είναι να ολοκληρωθεί η διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας και η επακόλουθη πολτοποίηση του.

Εμείς απαντάμε με την ανάδειξη και την αξιοποίηση της δυνατότητας των δημόσιων χώρων να συνθέτουν απόψεις, ιδέες, και να εφαρμόζουν πρακτικές μιας ουσιαστικής κοινωνικότητας την οποία δυστυχώς έχουμε απολέσει. Ας έχουμε κατά νου ότι από εδώ και πέρα τη ζωή στις πόλεις και στο αστικό περιβάλλον θα πρέπει να την χτίζουν οι παρέες, οι ομάδες και οι νέες συλλογικότητες που δείχνουν την ικανότητα να πολλαπλασιάζονται και να δρουν μακριά από τα φώτα της δημόσιας πληροφόρησης σε πλήρη αντίθεση με τις γραφειοκρατικές διοικητικές υπηρεσίες και τις πολιτικές πλειοψηφίες που επιχειρούν να διαμορφώσουν τετελεσμένα γεγονότα τα οποία οδηγούν σε μια κατακερματισμένη και αδύναμη να αντιδράσει κοινωνία.

 

 

 

ευρώπη, η επόμενη μέρα…

Τέλος εποχής για την ιστορική διαδρομή της «Ευρωπαϊκής ενοποίησης». Χαρές και πανηγύρια για το μαύρο παρασιτικό κεφάλαιο και τις ελευθεριάζουσες χρηματοπιστωτικές αγορές λόγω του κοινωνικού και οικονομικού «πολτού» πολλαπλών ταχυτήτων που αντικαθιστά με συνοπτικές διαδικασίες την ευρωπαική συλλογικότητα. Θα αγοράζουν φθηνά στις ευρωπαϊκές χώρες δεύτερης και τρίτης ταχύτητας την ίδια ώρα που θα συσσωρεύουν τα κέρδη τους στις Γερμανικές τράπεζες της πρώτης ταχύτητας. Η «υγειονομική οικονομική ζώνη» που διαμορφώνεται με έδρα το Βερολίνο σκοπό έχει να αποτελέσει  το πρωταρχικό σταθμό υποδοχής του λεηλατημένου εθνικού πλούτου των υποτελών χωρών, πλούτος ο οποίος στην συνέχεια  θα απορροφάται ως «πρώτη ύλη» από τις χρηματοπιστωτικές αγορές Δύσης και Ανατολής σαν απαραίτητη προϋπόθεση της ανακυκλούμενης συσσώρευσης κεφαλαίου και της αειφόρου κερδοφορίας. Περίπου όπως στα μέσα του 17^ου Αιώνα τότε που ο καπιταλισμός, σε εμβρυακό στάδιο ακόμα, ανακάλυπτε στην Ήπειρο της Αμερικής τα απαραίτητα πρωτογενή εφόδια της αλματώδους ανάπτυξης του.

Το σχέδιο αυτό, εν μέσω διαχρονικής εκκρεμότητας που οδεύει τώρα προς την ολοκλήρωση του, δεν έχει ασφαλώς καμία απολύτως σχέση με όσα οι απλοί πολίτες της Ευρώπης ονειρεύθηκαν μετά την λήξη του Β Παγκοσμίου πολέμου. Δηλαδή μια ευρύτερη γεωγραφική ενότητα όπου οι χώρες που την συγκροτούν συμφωνούν σε ένα κοινό πλαίσιο αρχών για την μεταξύ τους πολιτική ισότητα στηριζόμενη στην Ειρήνη και την κοινωνική αλληλεγγύη, στην ευημερία των δημοκρατικών πολιτευμάτων και στις κοινές βάσεις ενός νέου πολιτισμικού πανευρωπαϊκού χάρτη. Με αυτή την κατά αρχάς συμφωνία επιχειρήθηκε να ξορκιστεί το φάντασμα του πολέμου, του φασισμού και της πείνας.

Προφανώς λογαριάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο. Ο νεοφιλελευθερισμός, με βάση την συμφωνία ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, ήταν παρών σε κάθε καμπή της ιστορίας της. Δάνεισε τα χαρακτηριστικά του στην «λειτουργική άποψη» πάνω στην οποία χτίστηκε η Ενωμένη Ευρώπη, δηλαδή στην μονοδιάστατη οικονομική ενοποίηση της ευρωπαϊκής αγοράς ενώ οποιοδήποτε στοιχείο πολιτικής σύγκλισης υποβαθμίστηκε τεχνηέντως. Έτσι εξανεμίστηκαν τα όποια πολιτικά αποθέματα του Διαφωτισμού, της Γαλλικής Επανάστασης, της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη. Στην θέση αυτών των θεμελιακών ιδεολογικών υποδομών που αποτέλεσαν τον συνδετικό κρίκο μεταξύ των ευρωπαικών λαών, ο παραδοσιακός καπιταλισμός ετοιμάζεται να παραδώσει την σκυτάλη της εξουσίας και τυπικά πλέον στον νεοφιλελευθερισμό ο οποίος με την σειρά του «εγγυάται» το πέρασμα της Ευρώπης και της κοινωνικής συνοχής των εθνών σε έναν σκληρό χρηματοπιστωτικό μεσαίωνα. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, δυστυχώς σε τροχιά αντίθετης κατεύθυνσης, γυρνώντας ολοταχώς προς τα πίσω με τέτοιο τρόπο ώστε οι εφαρμοσμένες σήμερα πολιτικές να θυμίζουν στερεότυπα του σχετικά πρόσφατου παρελθόντος. Ο «πόλεμος» κάνει εκ νέου την εμφάνιση του στο γεωοικονομικό  πεδίο, πόλεμος ο οποίος πιθανά να προκαλέσει τον εκ νέου διαμελισμό της Ευρωπαϊκής οντότητας, εγκαινιάζοντας την περίοδο μιας νέας μεσαιωνικής πραγματικότητας με φτώχεια και αθλιότητα.

Η Μεσσιανική αντίληψη που επικρατεί στα πολιτικά διευθυντήρια της Ευρώπης προωθεί στο ευρύτερο κοινωνικό πεδίο την ηγεμονία του απόλυτου ατομικισμού, την παραίτηση από το συλλογικό γίγνεσθαι, επιδιώκει ένα νέο όρκο σιωπής, ενώ μετατρέπει την παθητικότητα σε μεταφυσικό και φαντασιακό αναπόφευκτο. Τα φαινόμενα αυτά ευνοούν την ραγδαία ανάπτυξη εθνικών αναδιπλώσεων, εθνικιστικών κινημάτων, κοινωνικού ρατσισμού και φασισμού. Βρισκόμαστε ήδη στο ενδιάμεσο στάδιο μιας εποχής η οποία γεννά συστήματα πολιτικής εκτροπής μέσω διορισμένων «μεταβατικών τοπικών κυβερνήσεων» που θα εδραιώσουν μια αυταρχική διοικητική οικουμενικότητα στη βάση των οικονομικών συμφερόντων των αγορών, διαδικασία από την οποία μόνο πολιτικές τερατογενέσεις μπορούμε να περιμένουμε. Στις περιφέρειες αυτής της οικουμενικότητας οι υποτελείς διοικήσεις των επαρχιών που θα αποτελούνται από εντεταλμένα πολιτικά όργανα και χρηματοδοτούμενα ιδεολογικά ιερατεία θα παίζουν τον ρόλο της σκιώδους τοπικής εξουσίας που θα ξεπουλάνε οποιαδήποτε πλουτοπαραγωγική πηγή. Προς απογοήτευση των τοπικών πληθυσμών ο πλούτος αυτός δεν θα κοινωνικοποιείται, δεν θα αναδιανέμεται αλλά θα κατευθύνεται προς τέρψη του αδηφάγου οικονομικού και πολιτικού διοικητικού κέντρου.

Οι εξελίξεις αυτές θα οδηγήσουν σε αντιδράσεις που πιθανά ούτε οι ίδιες οι κυρίαρχες αγορές μπορούν να προβλέψουν καθώς η λειτουργική παθογένεια τους σε σχέση με τις κοινωνικές μεταβολές αδυνατεί να αναλύσει την πολυπλοκότητα αυτών των εξελίξεων λόγω πλήρους ανυπαρξίας του κατάλληλου μεθοδολογικού εργαλείου που έχει αναφορά στην Πολιτική και Ιστορική επιστήμη. Όσοι αποτελούν το οργανικό σώμα της «φονταμενταλιστικής αγοράς» σε οποιαδήποτε βαθμίδα ιεραρχίας και εάν βρίσκονται υπόκεινται σε καθεστώς πλήρους σωματικής και ψυχικής εξάρτησης από το κέρδος σε κάθε μορφή του και με κάθε κόστος. Η «οικονομική ορθοδοξία» των ψεύτικων γκουρού, σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο κορπορατικό περιβάλλον, αντικαθιστά την γνώση με το ένστικτο. Μια νέα «θεολογία» προσπαθεί να ορίσει το μέλλον και να καπηλευτεί τις τύχες των λαών της Γηραιάς Ηπείρου.