«Burnout (το):// (στην επιστημονική ορολογία της ψυχολογίας): το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης// ακριβής μτφ. από τα αγγλικά: κάψιμο, ολικό έγκαυμα, σημαίνει ότι κάτι έχει εντελώς καεί, έχει γίνει στάχτες»
H Dina Glouberman γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1945 και ζει στο Λονδίνο από το 1968. Έχει διδακτορικό δίπλωμα στην ψυχολογία από το πανεπιστήμιο Brunel. Υπήρξε επίκουρη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Kingston.
Ένας στους δύο εργαζόμενους στην Ελλάδα επιστρέφει σπίτι γεμάτο άγχος, stress, και πόνους στην πλάτη. Σύμφωνα με έρευνα του Ευρωπαικού ιδρύματος για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης Eurofound οι Έλληνες δουλεύουν 7 ώρες την βδομάδα παραπάνω από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Αρα περίπου 30 ώρες δουλειά επιπλέον κάθε μήνα, με ταχύτερους ρυθμούς, με εξαντληντικές χρονικά προθεσμίες παραγωγής έργου και φυσικά με χαμηλότερους μισθούς από τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους. Όσο για τις υπερωρίες, ούτε λόγος να γίνεται καθώς λίγες είναι οι εταιρείες που καταβάλουν τις οφειλόμενες αμοιβές. Κάποια στιγμή λοιπόν…αρχίζουν να εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα του συνδρόμου burnout. Πέφτεις για ύπνο και ξυπνάς κουρασμένος, χωρίς να μπορείς να ανακτήσεις τις δυνάμεις σου, αρχίζεις να αρρωσταίνεις συχνά και δυσκολεύεσαι να αναρρώσεις. Απομονώνεσαι από τον υπόλοιπο κόσμο, συναδέλφους συγγενείς και φίλους, γίνεσαι απότομος επιθετικός, και θυμώνεις με το παραμικρό. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζεις να δουλεύεις έντονα αλλά αποδίδεις λιγότερο. Επόμενο στάδιο ο εθισμός, διαμέσου του οποίου προσπαθείς να ξεφύγεις από την πραγματικότητα. Τηλεόραση, άχρηστη κατανάλωση, αλκοόλ, ναρκωτικά, -ιδίως το τελευταίο- αποτελούν την προσωρινή απόδραση και φυγάδευση του νου.
Οι άνθρωποι που βιώνουν το σύνδρομο burnout είναι συνήθως γεμάτοι αγάπη, ενέργεια, δημιουργικότητα, και διάθεση να προσφέρουν. Λόγω της εξουθένωσης όμως που συνεχίζουν να νοιώθουν αρχίζει το γενικό «μπλοκάρισμα» του μυαλού. Είτε πρόκειται για ψυχολογική κούραση, που καμιά φορά επιδεινώνεται από απότομες και οδυνηρές αλλαγές στον χώρο εργασίας, είτε πρόκειται για δυσκολίες σε προσωπικές σχέσεις, η καρδιά και το μυαλό σταματάει να σκέφτεται και μόνο το σώμα συνεχίζει να λειτουργεί μηχανικά, με κεκτημένη ταχύτητα. Σε αυτό το σημείο όσοι αισθάνονται έτσι θα έπρεπε να κάνουν ένα βήμα πίσω, δηλαδή να σκεφτούν πραγματικά τι θέλουν, και πώς μπορούν να λειτουργήσουν καλύτερα. Λόγω όμως ότι η μία πλευρά της ταυτότητας τους συνδέεται στενά με αυτό που κάνουν, ή ότι υπάρχει ο φόβος του ρίσκου σε μία ριζική αλλαγή στην ζωή τους, συνεχίζουν τον ίδιο τρόπο ζωής. Αποτέλεσμα είναι να νοιώθουν ψυχικά εξαντλημένοι και διχασμένοι ανάμεσα σε αυτό που στην πραγματικότητα χρειάζονται, και σε αυτό που ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής που εγκλωβίστηκαν η επέλεξαν, τους επιβάλλει να συνεχίσουν να κάνουν.
Η Dina Glouberman ειναι και η ίδια παθούσα από το συγκεκριμένο σύνδρομο. Η θεραπεία της κράτησε 7 
χρόνια στην διάρκεια των οποίων αξιολόγησε και επαναπροσδιόρισε όλη της την ζωή. Τον Μάιο του 2008 κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα το βιβλίο που έχει γράψει ειδικά για το θέμα αυτό, καταθέτωντας τις εμπειρίες της και ταυτόχρονα προτείνοντας τρόπους αντιμετώπισης του. Ο υπότιτλος του βιβλίου είναι ο εξής…»Πώς το Σύνδρομο Επαγγελματικής Εξουθένωσης μπορεί να γίνει αφορμή για μια νέα αρχή»
Επί της ουσίας το πρόβλημα κυρίως εστιάζεται στο γεγονός οτι η «σύγχρονη ζωή» στις Μητροπόλεις του πλανήτη και οι ρυθμοί εργασίας του «σύγχρονου» ανθρώπου, αφαιρούν πολλές φορές την δυνατότητα του να φροντίζεις τις πραγματικές ανάγκες του εαυτού σου. Ενα καλό βιβλίο, παρέα με μουσική που εσύ έχεις επιλέξει να ακούσεις, σωματική άσκηση που σε βοηθάει να διώξεις τα καθημερινά άγχη, εκδρομές και περίπατοι στην φύση μακριά απο τον θόρυβο των μεγαλουπόλεων, φιλίες και επαφή με ανθρώπους που πραγματικα σε «γεμίζουν» ανταλλάσοντας γνώμες και εμπειρίες, μα κυρίως η αλλαγή σε συγκεκριμένες νοοτροπίες είναι η λύση. Αντισταθείτε στην αποβλάκωση της τηλεόρασης, στην «πλύση εγκεφάλου» που μας έχει στοχοποιήσει. Η απομόνωση και η αποξένωση απο τον κοινωνικό σας περίγυρο ειναι οτι χειρότερο. Μην «κλείνεστε» στον εαυτό σας, και μην μετατρέπετε το μυαλό σας σε «νεκροταφείο» ιδεών και αισθήσεων. Μοιραστείτε καλές και κακές στιγμές με φίλους και ανθρώπους που εμπιστεύεστε. Γιατί πρέπει το «αυτονόητο» να έχει γίνει τόσο δύσκολο στις μέρες μας;
Ηθικό δίδαγμα….ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ !
Η φωτογραφία της Dina Glouberman είναι του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΤΣΑΡΗ από το περιοδικό Ε της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας
ακυβέρνητες πολιτείες 